Jan Fuglewicz (ur. 16 kwietnia 1900 w Krakowie, zm. 14 kwietnia 1958 w Tarnowie) – żołnierz Legionów Polskich, Wojska Polskiego we Francji oraz Ludowego Wojska Polskiego[2].
Życiorys
Od 7 lipca 1916 r. był żołnierzem 10 kompanii 6 pułku piechoty Legionów Polskich. Po zakończeniu wojny, kontynuował służbę w Wojsku Polskim. Ukończył szkołę podchorążych i 1 września 1919 r. otrzymał stopień podporucznika piechoty. Służył w 24 pułku piechoty, a 1 września 1920 r. awansował na porucznika piechoty.
W 1928 r. był oficerem 49 pułku piechoty[3], którego szlak bojowy opisał w książce[4]. Z dniem 1 stycznia 1929 r. otrzymał stopień kapitana piechoty. W latach 1930–1932 uczył się w Wyższej Szkole Wojennej[5]. W 1935 r. służył w 76 pułku piechoty. Awansowany 1 stycznia 1936 r. na majora dyplomowanego piechoty, wiosną 1939 r. był kierownikiem referatu gospodarczego Niemiec w wydziale IV ewidencji Oddziału II Sztabu Głównego. Był opisywany jako pracowity, sumienny i dokładny w pracy. Jego doświadczenie i umiejętności sprawiały, że nadawał się do pracy w ewidencji Oddziału II, a także do linii na stanowisko dowódcy[6].
Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r. Po 17 września opuścił kraj. Przedostał się do Francji, gdzie kontynuował służbę w Wojsku Polskim. Był dowódcą III batalionu 1 pułku grenadierów 1 Dywizji Grenadierów[7]. Uczestniczył w kampanii francuskiej 1940 r.[8]
Po wojnie mieszkał w Polsce. Służył w Ludowym Wojsku Polskim. Awansował do stopnia pułkownika dyplomowanego piechoty.
Był odznaczony orderem Virtuti Militari[9] 4 i 5 klasy, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi[10] oraz Medalem Niepodległości.
Przypisy
- ↑ GROBONET – wyszukiwarka osób pochowanych – Cmentarze Komunalne w Tarnowie [online], tarnow.grobonet.com [dostęp 2024-04-25] .
- ↑ Słownik odznaczonych Krzyżem i Medalem Niepodległości | Fundacja 100 [online], fundacja100.pl [dostęp 2024-04-23] .
- ↑ [Pochwała dla por. Jana Fuglewicza w związku z jego przeniesieniem ze sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr II do 49 Huculskiego Pułku Piechoty, wystawiona przez dowódcę okręgu gen. dyw. Władysława Junga]., 1927 [dostęp 2024-04-23] .
- ↑ Jan Fuglewicz: Zarys historji wojennej 49-go Pułku Piechoty. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- ↑ WacławW. Chocianowicz WacławW., W 50-lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, nakładem Oficerów Dyplomowanych na Obczyźnie, Londyn 1969 [dostęp 2024-04-23] .
- ↑ TadeuszT. Dubicki TadeuszT., Tajne służby Rzeczypospolitej w latach 1939–1945, Łomianki Dziekanów Leśny: Wydawnictwo LTW, 2023, ISBN 978-83-7565-820-0 [dostęp 2024-04-23] . Brak numerów stron w książce
- ↑ TadeuszT. Czak TadeuszT., JózefJ. Smoliński JózefJ., 1 Dywizja Grenadierów w kampanii francuskiej 1940 roku, Pruszków: Ulmak, 1998, s. 31, ISBN 978-83-87226-09-1, OCLC ocm55806068 [dostęp 2024-04-23] .
- ↑ KrzysztofK. Filipow KrzysztofK., ZbigniewZ. Wawer ZbigniewZ., Przechodniu powiedz Polsce--: Narvik-Tobruk-Monte Cassino-Falaise, Wyd. 1, Pomniki walki i chwały, Warszawa: Arkady, 1991, ISBN 978-83-213-3554-4 [dostęp 2024-04-24] . Brak numerów stron w książce
- ↑ Dziennik Personalny, Ministerstwo Spraw Wojskowych, 11 czerwca 1927, s. 166 [dostęp 2024-04-23] .
- ↑ M.P.1932.12.16, Nadanie Krzyża Niepodległości z Mieczami, Krzyża Niepodległości oraz Medalu Niepodległości. [online], www.prawo.pl [dostęp 2024-04-23] .
