|
Jan Gumiński
Jan Gumiński, ps. „Raczyński”[1] (ur. 3 czerwca 1888 w Łowiczu, zm. po 1 stycznia 1938) – kapitan piechoty Wojska Polskiego. ŻyciorysUrodził się 3 czerwca 1888 w Łowiczu, ówczesnym mieście powiatowym guberni warszawskiej, w rodzinie Karola[1]. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii generała Hallera. W 1921 pełnił służbę w 13 Pułku Piechoty w Pułtusku[2]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 1173. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 13 pp[3]. Później został przeniesiony do 37 Pułku Piechoty w Kutnie[4][5]. W maju 1925 został przydzielony z 37 pp do Powiatowej Komendy Uzupełnień Kutno na stanowisko oficera instrukcyjnego[6]. W marcu 1926 został przydzielony do macierzystego pułku na stanowisko oficera Przysposobienia Wojskowego[7]. W kwietniu 1928 został przeniesiony z 37 pp do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do PKU Kutno na cztery miesiące, w celu odbycia praktyki poborowej[8][9]. W listopadzie tego roku został przeniesiony do PKU Kalisz na stanowisko kierownika II referatu poborowego[10]. We wrześniu 1930 został przesunięty na stanowisko kierownika I referatu administracji rezerw i zastępcy komendanta[11][12]. Z dniem 30 czerwca 1934 został przeniesiony w stan spoczynku[13]. Ordery i odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
Information related to Jan Gumiński |
||||||||||||||||||||
