|
Jan Schmid
Jan Andreas Schmid (ur. 24 listopada 1983 w Trondheim) – norweski narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, wicemistrz olimpijski i siedmiokrotny medalista mistrzostw świata. KarieraJan Schmid urodził się w norweskim Trondheim, mimo to do sezonu 2005/2006 reprezentował barwy Szwajcarii, skąd pochodzą jego rodzice - Ruth i Rudolf[1]. W związku ze zmianą obywatelstwa w październiku 2006 roku Szwajcarska Federacja Narciarska zażądała od niego odszkodowania w wysokości 120 000 koron norweskich (ok. 23 000 dolarów). Gdyby Schmid nie zapłacił nie mógłby startować w zawodach przez rok. Ponadto zmiana reprezentacji po ukończeniu 23 roku życia byłaby znacznie trudniejsza[1]. Jego pięć lat młodszy brat Tommy Schmid także uprawia kombinację. Po sezonie 2010/2011 poszedł w ślady Jana i złożył wniosek o przyznanie norweskiego obywatelstwa[2]. Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Jan Schmid pojawił się 1 grudnia 2001 roku, kiedy wystartował w konkursie Pucharu Świata B. Zajął wtedy 24. miejsce w zawodach metodą Gundersena w Vuokatti. Jeszcze przed końcem 2001 roku, 29 grudnia w Oberwiesenthal zadebiutował w Pucharze Świata zajmując 32. miejsce w sprincie. W sezonie 2001/2002 wystartował jeszcze siedmiokrotnie, w tym 5 stycznia 2002 roku w Schonach zdobył pierwsze pucharowe punkty, zajmując 18. pozycję w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej zajął 37. miejsce. W lutym 2002 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City zajmując siódme miejsce w konkursie drużynowym. Zajął także czwarte miejsce w Gundersenie na mistrzostwach świata juniorów w Schonach. W sezonach 2002/2003 – 2006/2007 nie osiągał większych sukcesów w zmaganiach pucharowych. Najlepsze wyniki osiągnął 2 stycznia 2004 roku w Reit im Winkl i 21 stycznia 2006 roku w Harrachovie, gdzie zajmował szóste miejsce w sprincie. W tym czasie wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Sollefteå, gdzie siódmy w Gundersenie i dziesiąty w sprincie. Kilkanaście dni później wystąpił także na mistrzostwach świata w Val di Fiemme. Nie wystartował w drużynie, a indywidualnie był trzydziesty w sprincie, a w Gundersenie zajął 27. lokatę. Podczas mistrzostw świata w Oberstdorfie w 2005 roku jego najlepszym indywidualnym wynikiem było 29. miejsce w Gundersenie. Wraz z kolegami z reprezentacji Szwajcarii zajął szóste miejsce w sztafecie. Jego ostatnim startem na dużej imprezie w barwach Szwajcarii były igrzyska olimpijskie w Turynie w 2006 roku, gdzie w konkursie drużynowym Szwajcarzy ze Schmidem w składzie zajęli czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Finami. Sezon 2006/2007 był pierwszym, w którym reprezentował kraj swego urodzenia. Podobnie jak w kolejnym sezonie nie odniósł żadnych sukcesów. Dwukrotnie znalazł się w pierwszej dziesiątce zawodów: 3 lutego 2007 roku w Zakopanem był dziewiąty w starcie masowym, a 6 stycznia 2008 roku w Schonach był ósmy w Gundersenie. Przełom nastąpił w sezonie 2008/2009. W swoim piątym starcie cyklu, 20 grudnia 2008 roku w Ramsau po raz pierwszy stanął na podium zawodów Pucharu Świata, zajmując trzecie miejsce w Gundersenie. Na tym jednak nie poprzestał i 10 stycznia w Val di Fiemme był trzeci w starcie masowym, a 7 lutego w Seefeld oraz 14 lutego w Klingenthal był ponownie trzeci w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej zajął siódme miejsce. Podczas mistrzostw świata w Libercu wspólnie z Mikko Kokslienem, Petterem Tande i Magnusem Moanem wywalczył brązowy medal w konkursie drużynowym. Ponadto w konkursie indywidualnym metodą Gundersena na normalnej skoczni zdobył srebrny medal, ulegając tylko Toddowi Lodwickowi ze Stanów Zjednoczonych. Schmid był drugi już po skokach i do biegu przystąpił ze stratą tylko dwóch sekund do Lodwicka. Amerykanina nie wyprzedził, ale zdołał obronić drugie miejsce przed atakami innego zawodnika z USA – Billa Demonga. W sezonach 2009/2010 i 2010/2011 nie stawał na podium, często jednak plasował się w pierwszej dziesiątce zawodów, między innymi kilkakrotnie zajmując czwarte miejsce. W klasyfikacji generalnej zajmował odpowiednio siedemnaste i ósme miejsce. W 2010 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie indywidualnie zajął 23. miejsce w Gundersenie na normalnej skoczni, a w konkursie drużynowym był piąty. Rok później, na mistrzostwach świata w Oslo w konkursach drużynowych na obu skoczniach Norwegowie w składzie: Jan Schmid, Magnus Moan, Mikko Kokslien i Håvard Klemetsen zdobyli brązowe medale. Indywidualnie Schmid wypadł przeciętnie, zajmując czternaste miejsce w Gundersenie na dużej i 24. miejsce na normalnej skoczni. W lecie 2010 roku wziął udział w trzynastej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej. Cykl zakończył na szóstej pozycji, przy czym ani razu nie stanął na podium. W czternastej edycji LGP wywalczył jedno podium - 28 sierpnia 2011 roku w Oberwiesenthal był drugi w zawodach Penalty Race. W klasyfikacji końcowej był trzynasty. Pierwsze w karierze zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata Schmid odniósł na początku sezonu 2011/2012. Miało to miejsce 10 grudnia 2011 roku, kiedy zwyciężył w zawodach metodą Gundersena, rozgrywanych w austriackim Ramsau. W pozostałej części sezonu jeszcze dziesięciokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, na podium stając raz - 3 marca 2012 roku w Lahti, gdzie ponownie był najlepszy w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej był ostatecznie dziewiąty. W kolejnym sezonie nie stawał na podium zawodów pucharowych, tylko trzykrotnie zajmując miejsce w czołowej dziesiątce. Nie wystąpił na mistrzostwach świata w Val di Fiemme w 2013 roku oraz rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Soczi. Sezon 2013/2014 ukończył na czternastej pozycji w klasyfikacji generalnej. Na podium stanął jeden raz - 26 stycznia 2014 roku w Oberstdorfie zajął drugie miejsce na dużej skoczni. W dwóch kolejnych sezonach łącznie siedem razy stawał na podium: 16 stycznia 2015 roku w Seefeld, tydzień później w Sapporo, 30 stycznia 2015 roku w Val di Fiemme i 5 marca 2016 roku w Schonach był drugi, a 6 grudnia 2014 roku w Lillehammer, 4 stycznia 2015 roku w Schonach i 19 lutego w Lahti zajmował trzecie miejsce w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej był kolejno siódmy i ósmy. Wystąpił w obu konkurencjach indywidualnych podczas mistrzostw świata w Falun w lutym 2015 roku, jednak plasował się w czwartej dziesiątce. Słabsze występy w sezonie 2016/2017 (23. miejsce w klasyfikacji generalnej) sprawiły, że nie wziął udziału w mistrzostwach świata w Lahti. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2017/2018, kiedy siedem razy plasował się w najlepszej trójce zawodów PŚ, odnosząc przy tym trzy zwycięstwa: 14 stycznia w Val di Fiemme, 20 stycznia w Chaux-Neuve i 4 lutego 2018 roku w Hakubie był najlepszy w Gundersenie na dużej skoczni. W lutym 2018 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu wspólnie z Espenem Andersenem, Jarlem Magnusem Riiberem i Jørgenem Gråbakiem wywalczył srebrny medal w sztafecie. Był też jedenasty na dużej skoczni, a na normalnej zajął 25. miejsce. Po sezonie 2018/2019 zawodnik zakończył sportową karierę[3]. Osiągnięcia
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
Przypisy
Linki zewnętrzne
Information related to Jan Schmid |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
