|
Jan Trznadel (ur. 13 maja 1866 w Odrzykoniu, zm. 1 lutego 1920 w Przemyślu) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii, katecheta.
Życiorys
Jan Trznadel[1] urodził się 13 maja 1866 w Odrzykoniu[2][3]. Był synem Wojciecha Trznadla (1829-1889, członek Rady Powiatowej w Krośnie) i Katarzyny z domu Panaś (1833-1894). Był bratankiem dziekana przeworskiego i proboszcza w Kańczudze, ks. Franciszka Trznadla (1830-1872), bratem ks. prof. Antoniego Trznadla (1857-1908), dr. praw Franciszka Trznadla (ur. 1860), stryjem Stanisława Trznadla. Jego krewnym był także ks. Józef Panaś (1887-1940).
W 1885 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum w Jaśle (w jego klasie był m.in. Witold Litwiniszyn)[4][5]
Sakrament święceń otrzymał w 1889[3][6]. W Instytucie Teologicznym Augustineum 22 lipca 1893 uzyskał stopień doktora teologii na podstawie dysertacji pt. De relatione sacrificium Missae inter et sacramentum eucharistiae[2][3][7][6].
Powyższa data uzyskania doktoratu stanowiła jednocześnie złożenie egzaminu nauczycielskiego[2]. Od 17 września 1893 do 23 sierpnia 1895 uczył w szkole wydziałowej żeńskiej w Samborze[2]. Mianowany katechetą rzeczywistym z dniem 23 sierpnia 1895 w C. K. Gimnazjum w Sanoku[8][2]. W tej szkole uczył katechezy w kolejnych latach[9][10], od listopada 1897 do końca roku szkolnego także języka niemieckiego[11][12][13][14][15][16]. Reskryptem C. K. Rady Szkolnej Krajowej z 5 września 1899 został zatwierdzony w zawodzie nauczycielskim i otrzymał tytuł c. k. profesora[17]. Posługiwał w Parafii Przemienienia Pańskiego w Sanoku[18][19][20][21][22][23][24][25][3]. Był członkiem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, w którym zasiadał w sądzie honorowym[26][27][28]. 28 września 1902 dokonał poświęcenia odsłoniętego wówczas pomnika Tadeusza Kościuszki w Sanoku[29].
Reskryptem C. K. Ministra Wyznań i Oświecenia z 10 stycznia 1903 jako zastępca katechety został przeniesiony z C. K. Gimnazjum w Sanoku do C. K. Gimnazjum I w Przemyślu (zamieniony miejscami z ks. dr. Józefem Drozdem; jednocześnie obaj pozostawali na dotychczasowych stanowiskach do sierpnia 1903)[30][31][32]. Do czasu wyjazdu z Sanoka pełnił mandat radnego Rady Miejskiej[33]. W kolejnych latach pracował w przemyskim gimnazjum (w pierwszym półroczu roku szkolnego 1904/1905 przebywał na urlopie zdrowotnym[34])[35][36][37][38][39][40][41][3][42][43], także podczas I wojny światowej[44][45][46][47][5][6]. Otrzymał VIII rangę w zawodzie z dniem 1 kwietnia 1907[48][2], oraz VII rangę z dniem 1 stycznia 1916[49]. W 1919 otrzymał pięciomiesięczny urlop z pracy w gimnazjum celem poratowania zdrowia[50].
Pod koniec 1908 otrzymał przywilej noszenia Rokiety i Mantoletu[51]. Przez wiele lat był radcą konsystorza biskupiego w Przemyślu[3][52][5]. Zmarł 1 lutego 1920 w Przemyślu po długiej chorobie[53][5].
W czasopiśmie „Nasz Przemyśl” nr 5 (115)/2014 ukazał się artykuł pt. Ks. dr Jan Trznadel: katecheta i przyjaciel młodzieży, autorstwa Tomasza Pudłockiego[54].
Odznaczenia
austro-węgierskie
Przypisy
- ↑ W ewidencji kościelnej piśmiennictwa diecezji przemyskiej był określany w języku łacińskim jako „Joannes Trznadel”. W ewidencji urzędników Austro-Węgier był określany w języku niemieckim jako „Johann Trznadel”.
- ↑ a b c d e f Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 13.
- ↑ a b c d e f Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1912. Przemyśl: 1911, s. 45, 298.
- ↑ Wykaz uczniów klas ósmych od roku szkolnego 1875/6. W: Księga pamiątkowa 70-lecia Państwowego Gimnazjum imienia króla Stanisława Leszczyńskiego w Jaśle 1868–1938. Jasło: 1938, s. 116.
- ↑ a b c d Kronika. Nekrologia. „Ziemia Przemyska”. Nr 11, s. 2, 5 lutego 1920.
- ↑ a b c Jan Trznadel. odrzykon.przemysl.opoka.org.pl. [dostęp 2020-03-20].
- ↑ Stanisław Piech. Księża diecezji polskich – doktorzy teologii Uniwersytetu Wiedeńskiego w okresie niewoli narodowej. „Saeculum Christianum”. Nr 12/2, s. 113, 2005.
- ↑ Kronika. Przeniesienia. „Gazeta Sanocka”. Nr 22, s. 3, 1 września 1895.
- ↑ XVI. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1897. Sanok: Fundusz Naukowy, 1897, s. 2.
- ↑ Zjazd koleżeński maturzystow sanockich z roku 1897. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 27, s. 2, 7 lipca 1912.
- ↑ XVII. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1898. Sanok: Fundusz Naukowy, 1898, s. 2.
- ↑ 18. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1898/9. Sanok: Fundusz Naukowy, 1899, s. 1.
- ↑ 19. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1899/1900. Sanok: Fundusz Naukowy, 1900, s. 2.
- ↑ 20. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1900/1901. Sanok: 1901, s. 3.
- ↑ 21. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1901/1902. Sanok: 1902, s. 2.
- ↑ 22. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1902/1903. Sanok: 1903, s. 3.
- ↑ 19. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1899/1900. Sanok: Fundusz Naukowy, 1900, s. 3.
- ↑ Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1896. Przemyśl: 1896, s. 225.
- ↑ Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1897. Przemyśl: 1896, s. 225.
- ↑ Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1898. Przemyśl: 1897, s. 225.
- ↑ Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1899. Przemyśl: 1898, s. 225.
- ↑ Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1900. Przemyśl: 1899, s. 229.
- ↑ Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1901. Przemyśl: 1901, s. 229.
- ↑ Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1902. Przemyśl: 1901, s. 229.
- ↑ Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1903. Przemyśl: 1902, s. 229.
- ↑ Sprawozdanie Wydziału Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku za rok administracyjny 1898. Sanok: 1899, s. 10, 11.
- ↑ Sprawozdanie Wydziału Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku za rok administracyjny 1899. Sanok: 1900, s. 14, 16.
- ↑ Sprawozdanie Wydziału Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku za rok administracyjny 1901. Sanok: 1901, s. 13.
- ↑ Uroczystość odsłonięcia pomnika Kościuszki w Sanoku. „Ilustracya Polska”. Nr 41, s. 970-971, 10 października 1902.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum I w Przemyślu za rok szkolny 1904. Przemyśl: 1904, s. 1.
- ↑ 22. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1902/1903. Sanok: 1903, s. 5.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum I w Przemyślu za rok szkolny 1904. Przemyśl: 1904, s. 4.
- ↑ Księga uchwał Rady Miejskiej w Sanoku od 22.11.1900 - 4.02.1907 roku. sanockabibliotekacyfrowa.pl. s. 171-172. [dostęp 2021-12-13].
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum I w Przemyślu za rok szkolny 1905. Przemyśl: 1905, s. 2.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum I w Przemyślu za rok szkolny 1905. Przemyśl: 1905, s. 4.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum z wykładowym językiem polskim w Przemyślu za rok szkolny 1906. Przemyśl: 1906, s. 4.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum z wykładowym językiem polskim w Przemyślu za rok szkolny 1907. Przemyśl: 1907, s. 4.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum z wykładowym językiem polskim w Przemyślu za rok szkolny 1908. Przemyśl: 1908, s. 2.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum z wykładowym językiem polskim w Przemyślu za rok szkolny 1909. Przemyśl: 1909, s. 3.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum z wykładowym językiem polskim w Przemyślu za rok szkolny 1910. Przemyśl: 1910, s. 2.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum z wykładowym językiem polskim w Przemyślu za rok szkolny 1911. Przemyśl: 1911, s. 3.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum z wykładowym językiem polskim w Przemyślu za rok szkolny 1912. Przemyśl: 1912, s. 3.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum z wykładowym językiem polskim w Przemyślu za rok szkolny 1913. Przemyśl: 1913, s. 2.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum z wykładowym językiem polskim w Przemyślu za rok szkolny 1915/16. Przemyśl: 1916, s. 4.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum z wykładowym językiem polskim w Przemyślu za rok szkolny 1916/17. Przemyśl: 1917, s. 4.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum z wykładowym językiem polskim w Przemyślu za rok szkolny 1917/18. Przemyśl: 1918, s. 4.
- ↑ a b c Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 1020.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum z wykładowym językiem polskim w Przemyślu za rok szkolny 1907. Przemyśl: 1907, s. 2.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum z wykładowym językiem polskim w Przemyślu za rok szkolny 1915/16. Przemyśl: 1916, s. 6.
- ↑ Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej”. Z. 8/12, s. 203, Sierpień / grudzień 1919.
- ↑ Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej”. Z. 11/12, s. 395, Listopad / grudzień 1908.
- ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 1077.
- ↑ Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej”. Z. 2, s. 42, Luty 1920.
- ↑ Ks. dr Jan Trznadel : katecheta i przyjaciel młodzieży. ruj.uj.edu.pl. [dostęp 2020-03-20].
|
.jpg)
.jpg){kind=small}
