|
Jan Wojciech Piekarski
Jan Wojciech Piekarski (ur. 1941 w Radomiu) – polski dyplomata i wykładowca, ambasador RP w Belgii i Luksemburgu (1998–2002) i Izraelu (2003–2006) oraz ambasador PRL w Pakistanie (1984–1989), ambasador ad personam, sekretarz Komitetu Zakładowego PZPR w MSZ w 1983[1]. ŻyciorysUkończył IV Liceum Ogólnokształcące im. Tytusa Chałubińskiego w Radomiu[2][3], po czym kształcił się na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego oraz w Studium Afrykanistycznym UW. W 1984 został absolwentem Podyplomowego Studium Służby Zagranicznej w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych. Po studiach był zatrudniony w Towarzystwie „Polonia” oraz Centralnej Radzie Związków Zawodowych. W latach 1966–1967 wchodził w skład Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Laosie. W 1974 podjął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych – w drugiej połowie lat 70. pełnił obowiązki I sekretarza ambasady PRL w Iranie, a od 1984 do 1989 sprawował funkcję ambasadora w Pakistanie. W latach 1976–1989 był zarejestrowanym tajnym współpracownikiem wywiadu wojskowego PRL. Jego sprawę prowadził Zarząd II Sztabu Generalnego WP. Działał pod pseudonimem „Saim”[4]. W latach 1989–1991 był odpowiedzialny za ponowne nawiązanie stosunków z Izraelem, pomoc przy transferze Żydów z ZSRR do Izraela oraz przygotowanie pierwszej wizyty Lecha Wałęsy w Izraelu. W latach 1991–1994 na prośbę władz USA kierował sekcją, która reprezentowała interesy amerykańskie w Iraku, za co uzyskał Złoty Medal Departamentu Stanu. Po powrocie do kraju stał na czele Protokołu Dyplomatycznego MSZ (1994–1997). W 1998 objął funkcję ambasadora RP w Belgii i Luksemburgu (do 2002), po czym przez krótki okres kierował Departamentem Azji i Pacyfiku MSZ. Był wykładowcą w Krajowej Szkole Administracji Publicznej oraz Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. W latach 2003–2006 był ambasadorem RP w Izraelu. Jest autorem książki „Niezbędnik dyplomatyczny i protokolarny”[5] oraz współautorem (wraz z C. Ikanowiczem) podręcznika „Protokół dyplomatyczny i dobre obyczaje”[6][7]. Wybrane odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
