Janusz Mroczka
Janusz Mroczka (ur. 27 kwietnia 1952 w Dębicy) – polski metrolog, twórca polskiej szkoły metrologii elektronicznej i fotonicznej. Członek rzeczywisty[1] Polskiej Akademii Nauk oraz Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów. Profesor zwyczajny Politechniki Wrocławskiej. Doktor honoris causa Politechniki Lubelskiej, Politechniki Opolskiej i Politechniki Gdańskiej. ŻyciorysStudia wyższe ukończył w 1976 na Wydziale Elektroniki Politechniki Wrocławskiej uzyskując stopień magistra inżyniera elektronika. Od 1976 pracuje na Politechnice Wrocławskiej, gdzie pełnił funkcje: w latach 1991–1996 dyrektora Instytutu Metrologii Elektrycznej, od 1998 kierownika Katedry Metrologii Elektronicznej i Fotonicznej. W 1980 roku w Instytucie Metrologii Elektrycznej Politechniki Wrocławskiej uzyskał stopień doktora, a w 1991 na Wydziale Elektroniki doktora habilitowanego. W 1993 został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w 1996. Od 1999 jest zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego. Autor ponad 420 publikacji w języku polskim i obcych na temat m.in. zastosowania metod pomiarowych w systemach monitoringu środowiska naturalnego, medycyny i przemysłu, elektromedycyny. Współautor 4 książek. Promotor 24 doktorów. Twórca 8 patentów, w tym 4 wdrożeń: m.in. „Mętościomierz laboratoryjny, Turbidymetr T-1”. Od 2008 redaktor serii monografii wydawanej pt. Problemy metrologii elektronicznej i fotonicznej. Twórca międzynarodowej szkoły naukowej w zakresie metrologii elektronicznej i fotonicznej. Opracowane przez Janusza Mroczkę metody oryginalne pozyskiwania, przetwarzania i modelowania sygnałów są podstawą konstrukcji aparatury pomiarowej. Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, należy do oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu. Jest członkiem wielu organizacji naukowych w kraju i zagranicą: Polskiego Towarzystwa Fizycznego, Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, The International Society for Optical Engineering, International Technical Working Group on Penetrating Radiation. Był członkiem Rady Kuratorów Wydziału IV – Nauk Technicznych Polskiej Akademii Nauk, przewodniczącym Komitetu Metrologii i Aparatury Naukowej Polskiej Akademii Nauk, członkiem Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji Polskiej Akademii Nauk. Był członkiem Komitetu naukowego czasopisma: „Metrology and Measurement System”. Tytuły, odznaczenia, nagrodyDoktor honoris causa Politechniki Lubelskiej (2014), Politechniki Opolskiej (2017)[2], Politechniki Gdańskiej (2019) i Wojskowej Akademii Technicznej (2019)[3]. Otrzymał Krzyż Kawalerski (2003)[4], Oficerski (2013)[5] i Komandorski (2021)[6] Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny (1994)[7] i Złoty (1998)[8] Krzyż Zasługi, srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (2023)[9], Złotą Odznakę Politechniki Wrocławskiej z Brylantem, Medal im. prof. Kazimierza Idaszewskiego, Medal im. prof. Włodzimierza Krukowskiego oraz inne odznaczenia państwowe i resortowe. Laureat nagród: Nagrody Wydziału IV Polskiej Akademii Nauk (1993), Fundacji Nauki Polskiej za 2005 rok – Subsydium Profesorskiego, Nagrody Naukowej im. prof. M. Suskiego, Nagrody Naukowej Prezesa Polskiej Akademii Nauk za rok 2015. Przypisy
Bibliografia
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|