Jean-Louis-Ébénézer Reynier
Jean-Louis-Ébénézer Reynier (ur. 14 stycznia 1771 w Lozannie, zm. 27 lutego 1814 w Paryżu) – francuski generał pochodzenia szwajcarskiego służący w okresie Pierwszej Republiki Francuskiej oraz I Cesarstwa. Po zabójstwie generała Klébera w Egipcie, generał Menou przejął dowodzenie jego nad armią. Mając bardzo mały szacunek dla zdolności wojskowych Menou, Reynier często kłócił się z nim, wyrażając swoje niezadowolenie innym oficerom. W związku z tym został aresztowany i odesłany do Francji w 1801[1]. Reynier zabił generała Destainga w pojedynku, ponieważ został on zobowiązany do aresztowania Reyniera. To zabójstwo oraz fakt, że próbował opublikować w prasie atak na Menou sprawiły, że został wygnany z Paryża na dłuższy czas. Dowodził podczas bitwy pod Maidą 4 lipca 1806, gdzie wojska francusko-polskie poniosły dotkliwą klęskę w walce z mniej liczebną ekspedycją brytyjską. Podczas bitwy pod Lipskiem korpus saksoński Reyniera zdradził Francuzów i przeszedł na stronę wroga. Był to olbrzymi cios, a Reynier został uwięziony przez swoich podwładnych. W 1814 po śmierci Reyniera Napoleon Bonaparte napisał do generała Clarke’a: Jestem zaskoczony, że nic nie zostało jeszcze zrobione, aby upamiętnić Generała Reyniera … człowieka, który świetnie służył, był szczery i którego śmierć była stratą dla Francji i mnie[1]. BitwyBitwy, w których brał udział Generał Reynier:
Zobacz teżPrzypisy
Linki zewnętrzne |