Jerzy Koźmiński
Jerzy Koźmiński (ur. 1953[1] w Tarnowie) – polski ekonomista, dyplomata i urzędnik państwowy, ambasador RP w Stanach Zjednoczonych (1994–2000) i wiceminister spraw zagranicznych (1993–1994). ŻyciorysUkończył studia na Wydziale Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Planowania i Statystyki, po których podjął pracę naukowo-dydaktyczną na tej uczelni jako asystent. Działał w ZSP i SZSP. Pracował w sekretariacie Międzynarodowego Związku Studentów w Pradze. W 1989 został pracownikiem Urzędu Rady Ministrów. Był dyrektorem generalnym i następnie podsekretarzem stanu w URM. Współpracował w tym czasie z Leszkiem Balcerowiczem, zajmując się koordynacją zespołu pracującego nad pakietem reform gospodarczo-ustrojowych. Był organizatorem zespołów doradczych premier Hanny Suchockiej. Od 1993 do 1994 zajmował stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 1994–2000 sprawował urząd ambasadora RP w Waszyngtonie. W okresie pełnienia przez niego tej funkcji prowadzone były negocjacje nad akcesem do NATO, zakończone przystąpieniem Polski do Paktu Północnoatlantyckiego w 1999[2]. Aktywność i skuteczność Jerzego Koźmińskiego w przekonywaniu środowisk decyzyjnych w Waszyngtonie były oceniane bardzo wysoko[3]. Od 2000 jest prezesem zarządu Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności, mającej na celu wspieranie budowy społeczeństwa obywatelskiego, upowszechniania demokracji i gospodarki rynkowej. Wszedł w skład rady programowej Kongresu Kultury Polskiej 2009. W 2010 został powołany na wiceprzewodniczącego rady Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych, później pozostał członkiem rady[4]. Został też członkiem Komisji Trójstronnej[5]. Mąż Ireny Koźmińskiej, działaczki społecznej i inicjatorki akcji „Cała Polska czyta dzieciom”[6]. Odznaczenia i wyróżnienia
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
|