3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 402. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 45 pp[4]. Później został przeniesiony do 60 Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Ostrowie Wielkopolskim na stanowisko pełniącego obowiązki dowódcy I batalionu[5]. 31 marca 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 116. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. 1 listopada 1924 został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu 1924–1926[7]. 11 października 1926, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie[8]. W czerwcu 1927 został przydzielony do 23 Dywizji Piechoty w Katowicach na stanowisko szefa sztabu[9][10]. W grudniu 1929 został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VII w Poznaniu na stanowisko szefa oddziału[11]. We wrześniu 1930 został przeniesiony do 16 Pułku Piechoty w Tarnowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[12][13]. 4 lipca 1932 został przydzielony do składu osobowego inspektora armii gen. dyw. Mieczysława Norwid-Neugebauera w Toruniu[14] na stanowisko II oficera sztabu[15]. 17 stycznia 1933 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 i 2. lokatą w korpusie oficerów piechoty[16]. W 1934 został przesunięty na stanowisko I oficera sztabu[15][17]. W kwietniu 1936 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy Pułku KOP „Czortków” w Czortkowie. Z dniem 1 lutego 1937 został mianowany dowódcą Pułku KOP „Sarny”. Na stopień pułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 18. lokatą w korpusie oficerów piechoty[18][19]. Na początku września 1939 objął dowództwo rezerwowego 97 Pułku Piechoty. Na jego czele walczył w kampanii wrześniowej[20]. Poległ 18 września 1939 pod Janowem. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie (kwatera 8 woj.-narożnik płd.-zach.)[21].
Jerzy Płachta-Płatowicz. Jerzy Płachta-Płatowicz był pułkownikiem. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 2 (156), 1996. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny. ISSN0043-7182.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Tomasz Kośmider: Toruński Inspektorat Armii w systemie obronnym państwa polskiego w latach 1921–1939. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2009. ISBN 978-83-7543-082-0.
