Jerzy Roman Trojanowski (ur. 25 lutego 1893 w Krakowie, zm. ?) – pułkownik piechoty doktor Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari
Życiorys
Urodził się 25 lutego 1893 w Krakowie jako syn Józefa[1] i Heleny z Lewandowskich[2].
Podczas I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Był oficerem 2 pułku piechoty. W czasie walk na froncie dostał się do rosyjskiej niewoli.
W czasie wojny z bolszewikami dowodził 2 pułkiem piechoty Legionów (1 lutego – 18 lipca 1919) i 36 pułkiem piechoty Legii Akademickiej (23 marca[3] – 13 czerwca 1920). Po zakończeniu działań wojennych pełnił służbę w 19 pułku piechoty we Lwowie. 10 lipca 1922 roku przeniesiony został do 51 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Brzeżanach na stanowisko zastępcy dowódcy pułku. W latach 1923–1926 pełnił służbę na stanowisku zastępcy dowódcy 40 pułku piechoty we Lwowie. 8 września 1926 roku objął dowództwo 37 pułku piechoty w Kutnie. W styczniu 1931 roku przeniesiony został do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 2 Brygady Ochrony Pogranicza w Baranowiczach[4]. W 1937 roku został dowódcą Obrony Przeciwlotniczej Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu.
Awanse
- porucznik – 12 października 1914 roku
- kapitan – 15 maja 1915 roku
- podpułkownik – zatwierdzony 11 czerwca 1920 roku z dniem 1 kwietnia 1920 roku, zweryfikowany 3 maja 1922 roku ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 126. lokatą w korpusie oficerów piechoty
- pułkownik – 16 marca 1927 roku ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 9. lokatą w korpusie oficerów piechoty
Ordery i odznaczenia
Przypisy
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-08-17] .
- ↑ JanJ. Michułka JanJ., akt ślubu 76/1922 z parafii św. Anny we Lwowie, Centralne Państwowe Archiwum Historyczne Ukrainy we Lwowie, 29 lipca 1922 [dostęp 2024-12-13] (łac.).
- ↑ Księga chwały piechoty s. 465–567. Natomiast Stefan Pomarański, Zarys historii wojennej 36-go Pułku..., s. 34 podał, że dowództwo pułku objął w kwietniu 1920 r.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 18, poz. 31 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
Bibliografia
- Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934
- Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych
- Księga chwały piechoty, praca zbiorowa, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1992, reprint wydania z 1939 r.
- Stefan Pomarański, Zarys historii wojennej 36-go Pułku Piechoty Legii Akademickiej, Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona", Warszawa 1930.
.jpg)
.png){kind=small}
