Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

 

Jezioro Rejowickie

Jezioro Rejowickie
zbiornik retencyjny Rejowice, Rejowiec,
Rejowicki Zbiornik Wodny
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Polska

Miejscowości nadbrzeżne

Smolęcin

Region

Równina Gryficka

Wysokość lustra

21,9 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

163,8 – 220 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


15 km
0,35 km

Objętość

4,6 mln m³

Hydrologia
Rzeki zasilające

Rega, Gardominka

Rzeki wypływające

Rega

Rodzaj jeziora

przepływowe

Położenie na mapie gminy Gryfice
Mapa konturowa gminy Gryfice, na dole po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Rejowickie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Rejowickie”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Rejowickie”
Położenie na mapie powiatu gryfickiego
Mapa konturowa powiatu gryfickiego, blisko centrum na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Rejowickie”
Ziemia53°51′21″N 15°14′16″E/53,855833 15,237778

Jezioro Rejowickie (także Rejowice, Rejowiec, Rejowicki Zbiornik Wodny, Jezioro Zaporowe, Zapora Lubińska[1]) – jezioro retencyjne na rzece Redze, na Równinie Gryfickiej, w woj. zachodniopomorskim, w gminie Gryfice i gminie Płoty. Powierzchnia zwierciadła wody wynosi według różnych źródeł od 163,8 ha[2] do 220 ha. Szerokość zbiornika waha się od 250 m do 350 m[3]. Powierzchnia zbiornika przy maksymalnym piętrzeniu może wynosić do 2,0 km²[4].

Jezioro jest sztucznie utworzonym zbiornikiem, który powstał w 1926 roku przez spiętrzenie wód Regi w celu wykorzystania ich w Małej Elektrowni Wodnej "Rejowice" (ZEW Płoty) a także wyrównywania odpływów z Jeziora Lisowskiego. Moc elektrowni Rejowice wynosi 1,7 MW, a pracują w niej turbiny Francisa. Średnia produkcja roczna elektrowni wynosi 5 060 MWh[5].

Jezioro znajduje się w dolinie rzecznej pomiędzy pasami wzniesień, z których najwyższa jest Kocierz (57,6 m n.p.m.) na wschodnim brzegu oraz Wiatrogóra (49,2 m n.p.m.) przy zachodnim brzegu.

Pojemność całkowita zbiornika wynosi 4,6 mln m³, a wysokość piętrzenia wody wynosi 7,3 m[4]. Pojemność użytkowa określa się jako 1,2 mln m³. Zasięg cofki na skutek piętrzenia wody wynosi ok. 15 km w górę rzeki[3]

Według danych regionalnego zarządu gospodarki wodnej dominującymi gatunkami ryb w wodach Jeziora Rejowickiego są: płoć, okoń pospolity, szczupak pospolity. Pozostałymi gatunkami ryb występujących w jeziorze są: jaź, leszcz, karaś złocisty, ukleja, węgorz europejski, amur, karp, lin, krąp, sum pospolity, sandacz pospolity[2].

Gospodarzem zbiornika jest SP/ZZMiUW Szczecin[6].

Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie określa jezioro jako sztuczny zbiornik wodny Rejowice[2]. W 2006 roku Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych określiła akwen jako jezioro[7].

Jezioro Rejowickie w sieci hydrologicznej Regi

Przypisy

  1. Tadeusz Białecki: Słownik nazw fizjograficznych Pomorza Zachodniego. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2001, s. 375. ISBN 83-7241-201-4. (pol.).
  2. a b c Wykaz wód powierzchniowych przeznaczonych do bytowania ryb, skorupiaków i mięczaków oraz umożliwiających migrację ryb. Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Szczecinie, s. 7.
  3. a b 6.8.11. Jeziora. W: Program Ochrony Środowiska Gminy Gryfice. Urząd Miejski w Gryficach, 2005, s. 65. [dostęp 2009-09-18].
  4. a b Milena Bancarzewska i inni, Ochrona środowiska 2013, Halina Sztrantowicz, Dariusz Bochenek, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, Departament Badań Regionalnych i Środowiska, 4 grudnia 2013, s. 105, ISSN 0867-3217 (pol. • ang.). Za: dane Ministerstwa Środowiska oraz Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi
  5. Oddział Płoty > Rejowice. Elektrownie Wodne sp. z o.o.. [dostęp 2009-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-19)]. (pol.).
  6. Źródło: Zachodniopomorski Zarząd Melioracji w Szczecinie
  7. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 292, ISBN 83-239-9607-5.
Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya