|
Jim Sundberg
James Howard Sundberg (ur. 18 maja 1951) – amerykański baseballista, który występował na pozycji łapacza. Sundberg studiował na University of Iowa, gdzie w latach 1970–1972 grał w drużynie uniwersyteckiej Iowa Hawkeyes[1]. W 1972 wystąpił w College World Series, w których Hawkeyes ulegli w pierwszej rundzie Arizona State Sun Devils[2]. W styczniu 1973 został wybrany w pierwszej rundzie draftu z numerem drugim przez Texas Rangers i początkowo występował w klubie farmerskim tego zespołu, w Pittsfield Rangers, reprezentującym poziom Double-A[3][4]. W Major League Baseball zadebiutował 4 kwietnia 1974 w meczu przeciwko Oakland Athletics[3]. W sezonie 1974 po raz pierwszy został członkiem American League All-Star Team, a w głosowaniu na najlepszego debiutanta zajął 4. miejsce[3]. Jako zawodnik Rangers sześć razy zdobywał Złotą Rękawicę[3]. W grudniu 1983 w ramach wymiany zawodników przeszedł do Milwaukee Brewers, w którym grał przez sezon[3]. W styczniu 1985 został oddany w ramach poczwórnej wymiany do Kansas City Royals[3]. W październiku 1985 zagrał we wszystkich meczach World Series, w których Royals pokonali St. Louis Cardinals 4–3[5]. W meczu numer 6 w drugiej połowie dziewiątej zmiany zdobył dającego zwycięstwo runa, który wyrównał stan rywalizacji na 3–3[6]. Grał jeszcze w Chicago Cubs i ponownie w Texas Rangers, w którym zakończył zawodniczą karierę[3]. W 2003 został uhonorowany członkostwem w Texas Rangers Hall of Fame[7]. W październiku 2008 został członkiem zarządu klubu Texas Rangers[8].
Przypisy
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
_(cropped).jpg)
