|
Jisra’el Rokach
Jisra’el Rokach (hebr. ישראל רוקח, ang. Israel Rokach, ur. 31 grudnia 1886 w Newe Cedek, wówczas części Jafy, zm. 13 września 1959 w Tel Awiwie[1]) – izraelski inżynier i polityk, wieloletni burmistrz Tel Awiwu[2], członek Knesetu z ramienia Ogólnych Syjonistów, minister spraw wewnętrznych Izraela w latach 1952-1955. ŻyciorysUrodził się jako jedno z pięciorga dzieci Szimona i Racheli Rokach[3] w rodzinie osiadłej już od kilku pokoleń w Palestynie, choć wywodzącej się z Galicji[4]. Miał dwóch braci Jicchaka i Josefa oraz dwie siostry Hannę i Miriam. Uczył się w chederze, a potem w świeckiej szkole. Następnie kontynuował naukę w Szwajcarii, najpierw w szkole średniej w Lozannie, a potem – od 1915 roku – na Politechnice w Zurychu[4]. W latach 1920–1922 mieszkał w Wielkiej Brytanii i pracował jako inżynier[1]. Od młodości związany z ruchem syjonistycznym, działacz społeczny i polityczny[4]. Był prezesem klubu sportowego Maccabi Tel Awiw[1]. Kariera politycznaBył działaczem ruchu syjonistycznego, a wolnym Izraelu partii Ogólni Syjoniści. Od 1929 do 1936 roku był zastępcą burmistrza (za kadencji Meira Dizengoffa)[3], a od 1936 do 1952 roku burmistrzem Tel Awiwu[1]. Za swoją działalność otrzymał Order Imperium Brytyjskiego[5] W sierpniu 1946 został aresztowany przez sprawujących mandat nad Palestyną Brytyjczyków i do września 1947 był internowany w obozie w Rafah[1]. Po uzyskaniu przez Izrael niepodległości, wystartował w pierwszych wyborach parlamentarnych zdobywając mandat z ramienia Ogólnych Syjonistów[1]. Podczas pierwszej kadencji Knesetu równocześnie sprawował funkcję burmistrza Tel Awiwu. W kolejnych wyborach ponownie dostał się do Knesetu, a gdy w 1952 Ogólni Syjoniści weszli w koalicję z Mapai to Rokach został minister spraw wewnętrznych w rządzie Dawida Ben Guriona[6]. Funkcję sprawował od 24 grudnia 1952 do upadku rządu. 26 stycznia 1954 kiedy premierem został Mosze Szaret, Rokach ponownie objął to samo stanowisko i sprawował ją do 29 czerwca 1955[7], kiedy to Ogólni Syjoniści opuścili koalicję. Jisra’el Rokach po raz trzeci dostał się do Knesetu w wyborach w 1955 roku, w kadencji tej pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego parlamentu[1]. Zmarł pełniąc funkcje parlamentarne 13 września 1959 w Tel Awiwie w wieku 73 lat. Życie prywatneOd 1933[4] był żonaty z Esterą Epstein i miał dwoje dzieci: Liwię i Ricciego. Nagrody i wyróżnienia
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
