|
Johann Michael Fischer
 Johann Michael Fischer (ur. 18 lutego 1692[1][2] w Burglengenfeld, zm. 6 maja 1766[1][2] w Monachium) – niemiecki architekt tworzący w nurcie późnego baroku i rokoko, działający głównie w Bawarii. ŻyciorysPo zdobyciu zawodu murarza, udał się w 1715 na wędrówkę przez Czechy do Brna na Morawach, gdzie praktykowało wielu młodych adeptów sztuki murarskich z Niemiec i Austrii, by zdobyć wiedzę na temat baroku austriackiego[3]. W 1718–1719 Fischer został polierem monachijskiego murarza miejskiego (niem. Stadtmaurermeister) Johanna Mayra[3]. W 1721 otrzymał pierwsze zlecenie na budowę stajni przy pałacu Lichtenberg koło Landsberga nad Lechem w Bawarii[3]. W 1723 otrzymał prawa mistrzowskie (niem. Meisterrechte)[3]. W 1724 poślubił córkę Mayra, Marię Reginę[4]. Współpracując z Johannem Mayrem i Johannem Baptistą Gunetzrhainerem prowadził wiele budów, m.in. kościoła w austriackim Schärding nad rzeką Inn (1725)[3]. Rozwinął własny styl, inspirowany architekturą austriacką i włoską, m.in. kościołami Giovanniego Antonia Viscardiego na terenie Starej Bawarii i Górnego Palatynatu[3][4]. François de Cuvilliés wtajemniczył go w arkana francuskiej architektury barokowej[3]. Fischer budował głównie dla zgromadzeń zakonnych zlokalizowanych w Bawarii i Austrii[4], wznosząc kościoły przyklasztorne, m.in. w Ottobeuren, Dießen am Ammersee czy Rott am Inn[5]. Na grobie architekta w monachijskim kościele Najświętszej Maryi Panny znajduje się inskrypcja informująca, ze wzniósł on 32 kościoły i 22 klasztory[3]. Wybrane dzieła
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba): |
||||||||||||
