|
Juhan Smuul
Juhan Smuul (ur. 18 lutego 1922 w Koguvie, zm. 13 kwietnia 1971 w Tallinnie) – estoński pisarz i poeta. ŻyciorysBył dziewiętnastym dzieckiem rolnika mieszkającego w Koguvie na wyspie Muhu. W latach 1930–1936 uczęszczał do szkoły w Piiri. a następnie do szkoły rolniczej w Jänedzie. Edukację przerwała infekcja, którą musiał leczyć w klinice w Tartu. W 1941 roku został powołany do Armii Czerwonej, ale, ze względu na stan zdrowia, nie został skierowany na front. Zdemobilizowany w 1944 roku, rozpoczął współpracę z komunistycznym pismem Rahva Hääl, potem pracował w wydawanych w Tallinnie czasopismach Sirp ja Vasar oraz Pioneer. Od 1947 zajmował się dziennikarstwem jako wolny strzelec. Był deputowanym do Rady Najwyższej Estońskiej SRR oraz do Rady Najwyższej ZSRR 5 i 6 kadencji. Jako korespondent i reporter brał udział w wyprawach morskich: Północny Atlantyk (1955), w ekspedycji polarnej do Antarktyki (1957-1958), w wyprawach badawczych na Morze Japońskie (1958) i Spitsbergen (1960). Tworzył także scenariusze i sztuki teatralne. Jego sztuka Wdowa po pułkowniku (Polkovniku lesk ehk Arstid ei tea midagi) z 1965 roku został zrealizowana przez polski Teatr Telewizji w 1967 roku[1] Był trzykrotnie żonaty, ale bezdzietny. Jego żonami były: tłumaczka Ita Saks, poetka Debora Vaarandi oraz dziennikarka radiowa Ellen Nooda. Wyróżnienia i nagrody
Wybrana twórczość
Przypisy
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba): |
||||||||||||
