Jules Lemaître
François Élie Jules Lemaître (ur. 27 kwietnia 1853 w Vennecy, zm. 4 lub 5 sierpnia[1] 1914 w Tavers)[2] – francuski krytyk literacki i dramaturg. Pisał recenzje teatralne i felietony literackie w „Journal des Débats” i „Revue des Deux Mondes”. Jego szkice literackie zostały zebrane w 7 tomach pod tytułem Les Contemporains (1886–1899), recenzje teatralne zaś w 10 tomach Impressions de Théàtre (1888–1898). W 1883 został mianowany profesorem na Uniwersytecie w Grenoble, ale rok później zrezygnował, aby poświęcić się krytyce literackiej. W Polsce wydano jego powieść Królowie (Kraków, 1893[3]) oraz szkic Jan Jakób Rousseau (Kraków, Warszawa 1910, tłum. Stanisława Turowskiego i Kazimierza Woźnickiego[4]). Jego szkice poświęcone współczesnym pisarzom oceniane były jako wnikliwe i oryginalne[5]. W 1895 roku Lemaître został członkiem Akademii Francuskiej (fotel 20)[1]. Oficer Legii Honorowej[1]. Wybrane utwory
Przypisy
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba):
|