Karl Nef
Karl Nef (ur. 22 sierpnia 1873 w St. Gallen, zm. 9 lutego 1935 w Bazylei[1][2]) – szwajcarski muzykolog. ŻyciorysBrat kompozytora Alberta Nefa[2]. W latach 1891–1896 studiował w konserwatorium w Lipsku u Aloisa Reckendorfa, Juliusa Klengla i Salomona Jadassohna, jednocześnie odbywając studia muzykologiczne u Hermanna Kretzschmara na Uniwersytecie Lipskim[1][2]. W 1896 roku uzyskał doktorat na podstawie dysertacji Die Collegia musica in der deutschen reformierten Schweiz (wyd. St. Gallen 1897)[1][2]. Od 1897 roku był wykładowcą Uniwersytetu Bazylejskiego, gdzie w 1900 roku obronił habilitację[1][2]. Od 1912 do 1928 roku wykładał także w konserwatorium w Bazylei[1]. Współpracował z czasopismami „Allgemeine Schweizer Zeitung” (1898–1925) i „Basler Nachrichten” (1897–1925)[1][2]. Od 1898 do 1909 roku był redaktorem „Schweizerische Musikzeitung”[1][2]. W 1899 roku założył Schweizerische Musikforschende Gesellschaft, w latach 1932–1935 pełnił funkcję jego przewodniczącego[1]. W swoich badaniach zajmował się historią form instrumentalnych, szczególnie sonaty i suity[1]. Wybrane prace(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Przypisy
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba): Information related to Karl Nef |