|
Kazimierz Lorenz (1896–1973)
Kazimierz Franciszek Lorenz (ur. 31 marca 1896 we Lwowie, zm. 14 listopada 1973 we Hanowerze) – kapitan sanitarny Wojska Polskiego. ŻyciorysUrodził się 31 marca 1896 we Lwowie[1] jako syn Franciszka[2]. W młodości był zawodnikiem Czarnych Lwów[1]. Podczas I wojny światowej służył w Legionach Polskich w szeregach 1 Pułku Piechoty w składzie I Brygady[1]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego[1]. W 1923 pełnił służbę w Oddziale V Sztabu Generalnego, w charakterze urzędnika wojskowego w XI randze służbowej[3]. Z dniem 1 marca 1924 Prezydent RP przemianował go na oficera zawodowego w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 grudnia 1920 i 17. lokatą w korpusie oficerów administracji, dział kancelaryjny[4] i przeniesiony do Departamentu Kawalerii Ministerstwa Spraw Wojskowych[5]. Następnie został zweryfikowany w stopniu kapitana w korpusie oficerów administracyjnych w grupie oficerów sanitarnych z dniem 1 grudnia 1920[6]. W latach 1928–1934 pełnił służbę w Departamencie Zdrowia Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[7][8][9]. W 1939 służył w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego na stanowisku referenta mobilizacyjnego[10]. Przebywał w niemieckiej niewoli, w Oflagu VI E Dorsten[11]. Po zakończeniu II wojny światowej pozostał na emigracji, zamieszkując w Hanowerze w Niemczech Zachodnich[1]. W 1963 został awansowany przez władze RP na uchodźstwie na stopień majora w korpusie oficerów służby zdrowia[12]. Został członkiem Koła Lwowian[1]. Zmarł 14 listopada 1973 w Hanowerze[1]. Został pochowany w tym mieście[1]. Ordery i odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||
.png){kind=small}
