Kazimierz Mugenschnabel

Kazimierz Mugenschnabel

„Gotur”

podporucznik
Data i miejsce urodzenia	3 lutego 1894 Rosulna
Data i miejsce śmierci	4 września 1915 Rarańcza
Przebieg służby
Lata służby	1914–1915
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	Legion Wschodni 2 pułk piechoty Legionów
Stanowiska	dowódca plutonu dowódca kompanii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
Odznaczenia

Kazimierz Mugenschnabel^[a] (ur. 3 lutego 1894 w Rosulnej, zm. 4 września 1915 w Rarańczy) – podporucznik Legionów Polskich, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Urodził się 3 lutego 1894 w Rosulnej, w ówczesnym powiecie bohorodczańskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Piotra i Marii z d. Dobrzaniecka^[1][2]. Absolwent seminarium nauczycielskiego w Samborze. Członek „Strzelca”. Od 1914 w szeregach Legionu Wschodniego, a od 16 sierpnia 1914 w Legionach Polskich. Zajmował stanowisko dowódcy plutonu w 3 kompanii I batalionu 2 pułku piechoty Legionów. Od 12 czerwca 1915 jako dowódca 3 kompanii walczył w Karpatach, został ranny w bitwie pod Sołotwiną^[1].

„Za działalność, osobiste męstwo, szybką orientację i bystrość w ujmowaniu sytuacji oraz udział w wielu akcjach patrolowo-wywiadowczych został odznaczony Orderem Virtuti Militari. Poległ podczas rosyjskiego ataku ogniowego pod Rarańczą, pochowany został na miejscowym cmentarzu wojennym ”^[1].

Był kawalerem^[1].

• chorąży – 27 września 1914^[1]
• podporucznik – 20 maja 1915^[1]

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7038^[1][3]
• Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 24 października 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[4][1]

• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
• Józef Sitko: Zarys historii wojennej 2-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.