Keijo Liinamaa
|
| Pełne imię i nazwisko
|
Keijo Antero Liinamaa
|
| Data i miejsce urodzenia
|
6 kwietnia 1929
Mänttä
|
| Data i miejsce śmierci
|
28 czerwca 1980
Helsinki
|
| Premier Finlandii
|
| Okres
|
od 13 czerwca 1975
do 30 listopada 1975
|
| Poprzednik
|
Kalevi Sorsa
|
| Następca
|
Martti Miettunen
|
|
|
Keijo Antero Liinamaa (ur. 6 kwietnia 1929 w Mänttä, zm. 28 czerwca 1980 w Helsinkach[1]) – fiński prawnik i urzędnik państwowy, minister (1970, 1971–1972), w 1975 premier Finlandii.
Życiorys
Z wykształcenia prawnik[2]. Pracował w centrali związkowej Suomen Ammattiliittojen Keskusjärjestö SAK, jako dyrektor w administracji swojej rodzinnej miejscowości i na wyższym stanowisku w resorcie pracy[1]. Był okręgowym mediatorem w sprawach pracowniczych[2], a w latach 1965–1970 i 1979–1980 zajmował stanowisko krajowego mediatora[1], urzędnika państwowego pośredniczącego w sporach pracowniczych. W randze ministra wchodził w skład dwóch przejściowych rządów, którymi kierował Teuvo Aura. Od maja do lipca 1970 pełnił funkcje ministra sprawiedliwości oraz ministra w ministerstwie sprawiedliwości. Od października 1971 do lutego 1972 był ministrem pracy. Od czerwca do listopada 1975 sam sprawował urząd premiera w ramach kolejnego tymczasowego gabinetu[3]. W latach 1973–1976 zasiadał w radzie miejskiej Helsinek[2].
Przypisy
