|
Kind of Blue Treść tego artykułu może nie być zgodna z zasadami neutralnego punktu widzenia.
Kind of Blue – album muzyczny Milesa Davisa wydany w 1959 roku. Zapoczątkował epokę jazzu modalnego. W 2003 album został sklasyfikowany na 12. miejscu listy 500 albumów wszech czasów dwutygodnika „Rolling Stone”[2]. Na liście 100 najlepszych albumów jazzowych został sklasyfikowany na 1. miejscu. PowstanieJak to miał w zwyczaju, Davis zwołał wszystkich członków zespołu do studia nagraniowego. Nie mieli oni pojęcia, co będą nagrywać. Sam Davis miał zaledwie kilka akordów i pomysłów na melodię. Muzycy rozstawili instrumenty, Davis dał wszystkim wskazówki dotyczące każdego z utworów i zaczęli nagrywać. Ta praktyka przyjęła się również podczas nagrywania albumu Bitches Brew. Davis uważał, że dawanie wskazówek i robienie niewielkiej próby, albo rezygnowanie z niej kazało muzykom skupić się bardziej na utworach i innych członkach zespołu. I chociaż rezultaty były imponujące, legenda, jakoby cały album został nagrany za jednym podejściem, jest nieprawdziwa. Tylko „Flamenco Sketches” udało się nagrać w całości za pierwszym razem. Album ten jest jednym z najdoskonalszych przykładów zbiorowej improwizacji utrzymanej jeszcze w ramach tonalności.
Album Kind of Blue nagrany został w momencie, kiedy publika oczekiwała zmian. Big bandy gwałtownie traciły popularność. Wydawało się, że bebop się skończył. Album Davisa został wydany w tym samym roku, kiedy nagrana została rewolucyjna płyta Ornette’a Colemana The Shape of Jazz to Come, która wyniosła jazz poza bebop. Kind of Blue stał się najlepiej sprzedającym albumem w karierze Milesa Davisa. W 2009 roku z okazji pięćdziesiątej rocznicy powstania płyty pojawiło się jubileuszowe wznowienie: „Kind of Blue: 50th Anniversary Collector’s Edition”. W 2023 nagrania w Polsce uzyskały status dwukrotnie platynowej płyty[3]. Muzycy
Lista utworów
Miejsca na listach przebojów
Przypisy
Linki zewnętrzne
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
