|
Klasztor oo. franciszkanów w Toruniu
Klasztor oo. franciszkanów w Toruniu – barokowy dom klasztorny Zakonu Braci Mniejszych na Podgórzu w Toruniu[1]. Klasztor wraz z kościołem Świętych Apostołów Piotra i Pawła założony ufundowany w 1644 roku, a konsekrowany w 1659 roku[1]. Zgodę na jego założenie wydano w 1631 roku. Pierwotnie klasztor miał zostać założony w Toruniu, jednak wobec sprzeciwu ze strony protestanckiej rady podjęto starania podjęto decyzję, by działał on po drugiej stronie Wisły w Podgórzu. Fundatorem klasztoru oraz kościoła Świętych Apostołów Piotra i Pawła został kasztelan bydgoski Stanisław Sokołowski[2]. W 1642 roku podjął on starania o uzyskania zgody na założenie klasztoru[3]. Formalną zgodę wydano 7 grudnia 1643 roku[2]. Fundamenty pod kościół i klasztor położył ojciec Ignacy Mierczyński[4]. Budowa kościoła i klasztoru przedłużała się w wyniku nagłej śmierci Sokołowskiego i potopu szwedzkiego z 1655 roku[3]. Główny część budynku została oddana do użytku w 1659 roku[1][5]. 30 października 1810 roku został wydany edykt królewski o likwidacji klasztorów[6], a w 1832 roku edykt o kasacie zakonu[7]. Franciszkanie przebywali w budynku do 1834 roku[8]. W 1813 roku w budynku umieszczono cenniejsze elementy wyposażenia kościoła św. Anny, który spłonął 21 stycznia podczas pożaru Podgórza[9]. Po pożarze w klasztorze umieszczono szkołę[2]. 17 stycznia 1818 i 18 sierpnia 1834 roku w klasztorze przeprowadzono inwentaryzację[10][11]. W 1987 roku franciszkanie wrócili do Podgórza. Po powrocie rozpoczęli prace remontowe i restauracyjne klasztoru[8]. Klasztor był połączony z chórem zakonnym, znajdującym się na piętrze kościoła Świętych Apostołów Piotra i Pawła[7]. Klasztor wraz z kościołem znajduje się w rejestrze zabytków (A/402 z 13 lipca 1936 roku)[12] oraz w gminnej ewidencji zabytków (nr 2352)[13]. Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
