|
Klekociny (przełęcz)
Przełęcz Klekociny – przełęcz pomiędzy Beskidkiem (1045 m) w Paśmie Jałowieckim a Magurką (błędnie nazywaną Kolistym Groniem, 1114 m) w Paśmie Mędralowej. Na mapie Geoportalu ma wysokość 863 m n.p.m.[1], na mapie Compassu 864 m[2]. Według Jerzego Kondrackiego, autora regionalizacji fizycznogeograficznej Polski obydwa te pasma należą do Beskidu Makowskiego. Z zachodnich stoków przełęczy spływa jeden ze źródłowych cieków potoku Bystra, uchodzący do Koszarawy w miejscowości Koszarawa, ze wschodnich Wełczówka uchodząca do Skawicy w Zawoi. Przez przełęcz przebiega granica między tymi miejscowościami, a także między województwami (śląskim i małopolskim)[3]. Rejon przełęczy jest bezleśny, pokryty dużymi łąkami. Nazwa przełęczy, podobnie, jak nazwy wielu innych miejsc w górach (szczególnie hal, łąk) pochodzi od nazwiska, w tym przypadku jest to nazwisko Klekocina występujące w należącym do Zawoi osiedlu Wełcza. Niektórzy jednak próbują wywodzić nazwę od szumiących (klekocących) potoków, lub od klekotania bocianów, które podobno odpoczywały tutaj podczas przelotów do Afryki[4]. Na przełęczy znajduje się sezonowo działające prywatne schronisko turystyczne Zygmuntówka. Przez przełęcz prowadzi też gruntowa droga z osiedla Bystra w Koszarawie przez Wełczę do Zawoi. Dawniej planowano poprowadzenie tzw. Drogi Karpackiej[4]. W regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego Klekociny znajdują się w Beskidzie Makowskim[5], w przewodniku turystycznym zaliczane są do Beskidu Żywieckiego[4], a w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Beskidu Żywiecko-Orawskiego[6]. Szlaki turystyczne
Przypisy
 Koszarawa Bystra i przełęcz Klekociny
Information related to Klekociny (przełęcz) |
||||||||||||||||
