Kongregacja ds. Odpustów i Świętych RelikwiiŚwięta Kongregacja do spraw Odpustów i Świętych Relikwii – dawna kongregacja kardynalska Kurii Rzymskiej, istniejąca od XVII wieku do 1904 roku. Zajmowała się rozpatrywaniem wniosków o udzielanie odpustów oraz orzekaniem w przedmiocie autentyczności domniemanych relikwii świętych i zwalczaniem wszelkich nadużyć w tym obszarze[1]. HistoriaDykasteria o nazwie Kongregacja ds. Odpustów (Indulgentiarum Congregatio) została po raz pierwszy utworzona w 1593 przez papieża Klemensa VIII (1592-1605)[2]. W 1629 liczyła ona pięciu kardynałów[3]. Jednakże w 1644 liczyła ona już tylko dwóch kardynałów, którzy zmarli w ciągu kilku następnych lat[4] i nie mieli następców, gdyż spisy kongregacji kurialnych z okresu pontyfikatu Aleksandra VII (1655–1667) nie wymieniają takiej Kongregacji[5]. Właściwym twórcą tej Kongregacji był dopiero papież Klemens IX (1667–1669), który wpierw w 1667 odnowił Kongregację ds. Odpustów, a 6 lipca 1669 rozszerzył jej zakres działania i przekształcił ją w stałą kongregację o nazwie Święta Kongregacja ds. Odpustów i Świętych Relikwii[6]. Na początku lat 80. XVII wieku jej działalność w zasadzie ustała, ale nie została formalnie zlikwidowana, zaś na początku XVIII wieku nowy impuls nadał jej papież Klemens XI. Kongregacja ta istniała do 28 stycznia 1904, gdy papież Pius X zlikwidował ją i przekazał jej kompetencje Kongregacji ds. Obrzędów[7]. Lista prefektów
Przypisy
Bibliografia
Information related to Kongregacja ds. Odpustów i Świętych Relikwii |