|
Kopalnia Węgla Kamiennego Carolus (Niedobczyce)
Kopalnia Węgla Kamiennego Carolus (Karol) – nieczynna kopalnia węgla kamiennego w pobliżu Niedobczyc[1][2][3] (współcześnie dzielnica Rybnika) działająca w latach 1838 – 1875. Po tym czasie włączona do kopalni Hoym (Ignacy), z którą sąsiadowała i dzieliła pokłady. HistoriaPole górnicze zostało nadane 18 grudnia 1838 r.[1][2][4] Początkowo kopalnia należała do hrabiego Karola Schtrachwitza – radcy Cuno z Raciborza i innych przedsiębiorców, w tym czasie wydobycie było niewielkie[5]. W 1855 roku Karol Kuh nabył 65 kuksów[6]. W tym samym roku wybudowano szyb Karol, a jego nadszybie zostało połączone drogą brukowaną z dojazdem prowadzącym do kopalni Hoym[5]. Ze względu na stwierdzenie nieznacznej wysokości otwartego pola oraz tego, „że czasy nie są zachęcające do budowy nowego poziomu” kopalnię zamknięto pod koniec 1859 r.[5] Wydobycie w tym roku wynosiło: 1696 beczek (ok. 339 ton) węgla wszystkich rodzajów[5]. W 1868 r. kopalnia została wydzierżawiona przez właściciela kopalni Hoym[7][8][9]. Umowę dzierżawną zawarto w październiku tegoż roku między Grundmannem ze strony kopalni „Hoym” oraz Heitzem ze strony kopalni „Carolus”[7]. Kopalnia była ponownie eksploatowana w latach 1868 – 1875. Wydobycie w 1873 r. wynosiło 15 tys. ton węgla[6]. W 1878 r. kopalnię nabył Fryderyk Wilhelm Grundmann, a po jego śmierci w 1887 roku przeszła na własność jego spadkobierców[7]. W 1890 roku właścicielem kopalni został książę Hugon zu Hohenlohe-Oehringen[6] na Ujeździe[8]. Odtąd kopalnia należała do książęcego dominium przemysłowego „Montanwerke des Fürsten Hugo zu Hohenlohe, Herzogs von Ujest”, które miało swoją siedzibę w Sławięcicach[8]. W 1914 r. kopalnia przeszła na własność Czernickiego Towarzystwa Węglowego[10]. Po tym czasie eksploatowano ją razem z kopalnią Hoym-Laura[2][3][4][7][11]. Zobacz teżPrzypisy
Bibliografia
|
