Korzeń (rezerwat przyrody w województwie mazowieckim)

Ten artykuł dotyczy rezerwatu przyrody w województwie mazowieckim. Zobacz też: Korzeń (rezerwat przyrody w województwie łódzkim).

Korzeń

Fragment drzewostanu w rezerwacie
rezerwat leśny
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Mezoregion	Kotlina Płocka
Data utworzenia	1987-12-29
Akt prawny	M.P. z 1988 r. nr 5, poz. 47 §1
Powierzchnia	36,32 ha
Położenie na mapie gminy Łąck Korzeń
Położenie na mapie Polski Korzeń
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Korzeń
Położenie na mapie powiatu płockiego Korzeń
52°26′48″N 19°38′00″E/52,446667 19,633333
Multimedia w Wikimedia Commons

Rezerwat przyrody „Korzeń” – leśny rezerwat przyrody położony w gminie Łąck (powiat płocki, województwo mazowieckie)^[1]. Leży w otulinie Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego^[2][3].

Powołany Zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych z dnia 29 grudnia 1987 roku. Zajmuje powierzchnię 36,32 ha.

Celem ochrony jest zachowanie grądowych zbiorowisk leśnych z drzewostanami grabowo-dębowymi z domieszką sosny.

• według głównego przedmiotu ochrony jest to rezerwat fitocenotyczny (Fi) podtypu zbiorowisk leśnych – krzewów i drzew (kd) oraz zbiorowisk leśnych (zl). Celem ochrony jest zachowanie grądowych zbiorowisk leśnych z drzewostanami grabowo-dębowymi z domieszką sosny.
• według głównego typu środowiska jest to rezerwat lasów i borów (L) podtypu lasów nizinnych (lni) i lasów mieszanych nizinnych (lmn).

Teren rezerwatu położony jest na utworach plioceńskich, na które składają się iły, piaski i żwiry, pochodzące z trzeciorzędu, oraz czwartorzędowe gliny zwałowe z glacjału bałtyckiego.

Rezerwat jest silnie zróżnicowany pod względem naturalności szaty roślinnej. W północno-wschodniej części występuje grąd, którego struktura i skład florystyczny porównywalne są z najlepiej zachowanymi w tej części Polski lasami naturalnymi. Prawie połowę obszaru grądu cechuje zgodność roślinności rzeczywistej z potencjalną. Drugą połowę porastają monokultury sosnowe niedostosowane do siedliska. Na obszarze rezerwatu wyodrębniono jeden zespół leśny – grąd subkontynentalny (Tilio-Carpinetum) z czterema odmianami: grąd niski czyśćcowy (Tilio-Carpinelum stachyetosum), grąd niski typowy (Tilio-Carpinetum typicum), grąd wysoki (Tilio-Carpinelum calamagrostietosum) oraz postać zdegenerowana Tilio-Carpinetum występująca na monokulturach sosnowych.

Na obszarze tego rezerwatu wyróżniono ogółem 173 gatunki roślin naczyniowych i 8 gatunków mchów. Spośród nich 9 podlega ochronie, a 5 zaliczono do gatunków rzadkich w tej części Polski. Do osobliwości rezerwatu należą: gnieźnik leśny, lilia złotogłów, wawrzynek wilczełyko, kruszczyk szerokolistny, zdrojówka rutewkowata, jarzmianka większa^[3].