Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Wojsce

kościół parafialny
Widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Miejscowość	Wojska
Adres	ul .Powstańców Śląskich 60, Wojska
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Najświętszego Serca Pana Jezusa w Wojsce
Wezwanie	Serce Jezusa
Historia Data rozpoczęcia budowy 1934 Data zakończenia budowy 1941
Dane świątyni Styl postmodernizm Architekt Antoni Czernow, Joachim Krupa
Położenie na mapie gminy Tworóg Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Wojsce
Położenie na mapie Polski Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Wojsce
Położenie na mapie województwa śląskiego Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Wojsce
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Wojsce
50°29′08,8159″N 18°39′45,1249″E/50,485782 18,662535
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Wojsce – rzymskokatolicki kościół parafialny zlokalizowany we wsi Wojska (powiat tarnogórski, województwo śląskie). Funkcjonuje przy nim parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Pocztowo miejscowość należała do parafii Wiśnicze. Pomysł budowy kościoła w Wojsce zaproponował w 1918 proboszcz Ernest Steuer, jednak nie doszedł on do skutku z uwagi na inflację i kryzys. 12 stycznia 1933 powołano ostatecznie komitet budowy z przewodniczącym Mikołajem Sołgą. Ziemię pod świątynię kupiono od małżeństwa Szwarc. Zezwolenie na budowę wydano 27 marca 1934. Kamień węgielny poświęcono 10 maja 1934 (ksiądz Józef Zachold). Budowa kosztowała 17.000 RMK, z czego 10.000 RMK pochodziło od mieszkańców wsi. 27 września 1934 dokonano konsekracji kościoła (biskup wrocławski Walenty Wojciech). Ostatnie prace wykonano w 1941 (ołtarz główny)^[1].

Murowany obiekt wzniesiono na planie prostokąta. W korpus nawowy wbudowana jest wieża. Prezbiterium jest węższe od bryły i zamknięte półkoliście. Do nawy przylega zakrystia. Nawę przykrywa dwuspadowy dach z sygnaturką i dzwonem. W wieży wiszą dwa dzwony: „Eufemia” i „Jan”, poświęcone 26 lipca 1934^[2].

Ołtarz główny z białego marmuru pochodzi z 1941^[2].

• 
  Widok od strony prezbiterium
• 
  Wnętrze