Ksi Boötis – gwiazda w gwiazdozbiorze Wolarza. Jest odległa od Słońca o 22 lata świetlne.

Ksi Boötis ma wielkość obserwowaną ok. 4,6^m, co pozwala dojrzeć ją nieuzbrojonym okiem^[6]. Znajduje się w południowo-wschodniej części konstelacji^[5], około 9° na wschód od Arktura, poza klasycznym rysunkiem gwiazdozbioru^[2]. Jest to gwiazda podwójna, której składniki dzieli odległość 5,2 sekundy kątowej (w 2019 roku)^[7]. Jej podwójność odkrył w 1780 roku William Herschel; efekt kontrastu sprawia, że wydają się mieć bardzo różne kolory, opisywane jako żółty i czerwonofioletowy^[5]. Cztery inne obiekty widoczne w pobliżu tej pary (bliżej niż 5′) są niezwiązanymi gwiazdami tła^[2][7].

Główny składnik Ksi Boötis A jest żółtym karłem^[5], gwiazdą ciągu głównego należącą do typu widmowego G7^[1]. Ma jasność równą połowie jasności Słońca i temperaturę 5550 K^[2]. Ma masę ok. 90% masy Słońca, a jej promień jest równy 75% R_☉^[2].

Słabszy składnik układu to pomarańczowy karzeł^[5], zaliczony do typu widmowego K5^[4]. Ta gwiazda ma niższą temperaturę 4600 K i jasność dziesięciokrotnie mniejszą niż Słońce^[2]. Jej promień to około 0,5 promienia Słońca, a masa jest oceniana na 0,7 M_☉^[2].

Gwiazdy okrążają wspólny środek masy po ekscentrycznych orbitach o mimośrodzie 0,51 w okresie 151,6 lat, średnio będąc odległe o 33,5 au (zbliżają się na 16,4 au i oddalają na 50,5 au)^[2]. Z perspektywy obserwatora na Ziemi orbita jest nachylona pod kątem 41°^[2]. Gwiazdy były najbliżej w 1909 roku, ponownie znajdą się w minimalnej odległości w 2054 roku^[2].

Obie gwiazdy wykazują aktywność magnetyczną, podobną do cyklu słonecznego^[2]. Składnik A wykazuje główny cykl zmienności o długości 2–4 lat i dłuższy cykl, trwający 25–30 lat; ma gorącą koronę analogiczną do korony słonecznej, o temperaturze 10 milionów kelwinów^[2].

• Lista gwiazd w gwiazdozbiorze Wolarza