Kultura tradycyjna

Ten artykuł od 2010-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kultura tradycyjna – zjawisko kulturowe, mające miejsce w społecznościach osadniczych, najczęściej o zajęciu rolniczym, wykorzystujących prymitywne narzędzia pracy, odizolowanych od wpływów kultury wysokorozwiniętej, wykazujących się małą ruchliwością przestrzenną i z reguły patriarchalnym systemem rodziny. Za narzędzia transmisji w k. t. Kazimierz Dobrowolski uważa: przekazy ustne i porady praktyczne. K. t. charakteryzują się anonimowością wytworów i ponadprzeciętnym wpływem na potęgę autorytetów (zazwyczaj są to przodkowie). Dużą rolę w rozwoju k. t. odgrywa magia i religia, za pomocą których członkowie społeczności wyjaśniają niezrozumiałe dla nich zjawiska. Kultury tradycyjne dzielą się na: klasyczne (społeczności prymitywne, nieznające pisma) i chłopskie (powstały w Europie wraz z feudalizmem). Społeczność wioskowa w k. t. ma silne poczucie więzi społecznej i odrębności wobec innych wiosek, które zgodnie z mitem wartości grupowej uważane są za gorsze.