Kumów Plebański
Kumów Plebański – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Leśniowice[5][6]. W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Kumów Plebański, po jej zniesieniu w gromadzie Sielec. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego. Wieś jest sołectwem w gminie Leśniowice[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 155 mieszkańców i była jedenastą co do liczby ludności miejscowością gminy[8]. Części wsi
HistoriaDo wieku XIX historia pisana była dla wsi Kumów - bowiem podział wsi na Kumów Majoracki i Kumów Plebański nastąpił po supresji dóbr kościelnych w latach 30. XIX wieku. Większą część dawnego klucza kumowskiego zabrano biskupom przyłączając folwark i tereny dawnej rezydencji do tak zwanych majoratów, stąd nazwa Kumów Majoracki. W 1876 r. poduchowny folwark Kumów to jest ziemię wraz z obszarem dawnego folwarku i rezydencji biskupów, na publicznej licytacji zakupił Karol von Schtralborn[9]. Pierwsze wzmianki o grodzie Kumów pochodzą z 1204 roku W latopisie pod rokiem 1205 - Rocznik hipacowski wspomniane są „wrota czerwieńskie” koło Komowa (Kumowa) i Uchań. W tym samym roczniku hipacowskim pod datą 1213 r. wyczytać można, że Daniło Romanowicz zajął Leszkowi Białemu „Uhrowesk, Wereszczyn, Stołpie i Kumów i wsiu ukrainu”. To jest tereny piastowskiej Ukrainy przyłączone do Polski przez Bolesława Chrobrego - patrz Grody Czerwieńskie. W 1417 roku wieś występuje jako Cumow. W tym samym roku król Władysław II Jagiełło dekretem z Nowego Korczyna nadał 700 ha ziemi w Kumowie jako beneficjum dla biskupa chełmskiego. Od czasów średniowiecznych była to letnia siedziba biskupów chełmskich, w I poł. XIX w. - lubelskich. Dobra skonfiskowane zostały przez Rosję w 1875 r. Później przeszły one w ręce rodziny Rzewuskich. Po I wojnie światowej dobra zostały rozparcelowane pomiędzy włościan wsi: Sielec, Kumów Leszczany, Mołodutyn, Haliczany, Wolawce. Stawy zachowały się i przeszły we władanie Marka Gaja. Przy parafii zostało 99,72 ha ziemi i łąk. Dzierżawcami byli gospodarze[9]. KościółWedług Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1883 „najpierwszy” kościół tutejszy z drzewa zbudował 1434 r. Jan Zaborowski biskup chełmski. W 1592 r. odbudował go Stanisław Gumaliński biskup chełmski. Następnie w 1696 odbudowany przez Wojciecha Kotkowskiego prboszcza Kumowa. Wreszcie w latach 1821–25 powstał nowy murowany kościół który wystawił biskup Skarszewski[10]. Zobacz teżPrzypisy
Linki zewnętrzne
|