Nazwa wsi pochodzi od nazwy osobowej Kut lub Kuta, utworzonej od imienia cerkiewnego Kutonij. W niektórych wykazach występowała w formie Kutowaja; taka też była oficjalna nazwa gromady funkcjonującej w latach 1933–1954 w gminie Łosinka/Narew[7][8][9][10] ze wschodniosłowiańskim sufiksem -owaja, prawdopodobnie pod wpływem lokalnej wymowy.
Historia
Istniejące w pobliżu wsi kurhany świadczą o tym, że okolice wsi były zasiedlone między I a V wiekiem n.e., przypuszczalnie przez plemiona germańskie Gotów i Gepidów wiązanych z kulturą wielbarską. Obecna wieś powstała w drugiej połowie XVIII wieku, nazywała się wtedy – Kutowa Pasieka. Nazwa ta świadczy, że pierwotnym zajęciem mieszkańców było bartnictwo[11].
W 1915 roku niemal wszyscy mieszkańcy wsi udali się w głąb Rosji, w ramach bieżeństwa. W 1945 roku do Białoruskiej SRR wyjechało sześciu gospodarzy (efekt namów ze strony sowieckich agitatorów)[12].
Kutowa zawsze była niewielką wsią. W XIX i na początku XX wieku liczyła około 15 domów[12]. W 1939 liczba domów sięgnęła 39, zamieszkiwało je 191 osób, natomiast w 1952 roku wieś liczyła 25 domów i 135 mieszkańców. W roku 2007 we wsi mieszkało 39 osób[13].
↑Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 11, poz. 49
↑Uchwała Nr 16/V Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu hajnowskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 30 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 49)
↑Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
↑Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 2 grudnia 1954 r., Nr. 10, Poz. 49
Grzegorz Sosna, Antonina Troc-Sosna: Łosinka – Parafia na skraju Puszczy Ladzkiej. pod red. Doroteusza Fionika. Bielsk Podlaski – Ryboły: Stowarzyszenie Muzeum Małej Ojczyzny w Studziwodach, 2009, s. 96–99. ISBN 978-83-925074-8-2.
.svg)
