Kwas abietynowy
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
kwas (1R,4aR,4bR,10aR)-1,4a-dimetylo-7-propan-2-ylo-2,3,4,4b,5,6,10,10a-oktahydrofenantreno-1-karboksylowy
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
farm.
|
Acidum abietis, Acidum abieticum
|
inne
|
abietol ang. Abietic acid
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C20H30O2
|
Inne wzory
|
C19H29COOH
|
Masa molowa
|
302,45 g/mol
|
Wygląd
|
żółte, drobnokrystaliczne ciało stałe
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
514-10-3
|
PubChem
|
10569
|
SMILES
|
CC(C)C1=CC2=CCC3C(C2CC1)(CCCC3(C)C(=O)O)C
|
|
InChI
|
InChI=1S/C20H30O2/c1-13(2)14-6-8-16-15(12-14)7-9-17-19(16,3)10-5-11-20(17,4)18(21)22/h7,12-13,16-17H,5-6,8-11H2,1-4H3,(H,21,22)/t16-,17+,19+,20+/m0/s1
|
InChIKey
|
RSWGJHLUYNHPMX-ONCXSQPRSA-N
|
|
|
|
Podobne związki
|
Podobne związki
|
kwas lewopimarowy
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
|
Kwas abietynowy (łac. Acidum abietis, od abies = jodła) – organiczny związek chemiczny należący do grupy kwasów żywicznych występujący naturalnie w żywicach drzew sosnowych (głównie jodły) lub otrzymywany z kalafonii[2].
Historia
Preparaty zwane Acidum abietis/Acidum abieticum, izolowane z żywicy jodeł[3], były znane już w XVIII–XIX w. i stosowane jako diuretyki[4][5].
Zastosowanie
Jest stabilizatorem oraz środkiem usztywniającym stosowanym do produkcji kosmetyków (np. mydeł oraz niektórych środków do mycia twarzy), a także do produkcji winylu, lakierów i plastiku[2].
Działanie niepożądane
Kwas abietynowy może wywoływać reakcje alergiczne, a w przypadku zetknięcia także podrażnienia skóry i błon śluzowych. Jest szczególnie niebezpieczny i szkodliwy dla organizmów wodnych[2].
Przypisy
- ↑ a b Abietic acid, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 10569 [dostęp 2024-11-07] (ang.).
- ↑ a b c E213, [w:] BillB. Statham BillB., Tabele dodatków i składników chemicznych, Warszawa: Wydawnictwo RM, 2006, ISBN 978-83-7243-529-3 . Brak numerów stron w książce
- ↑ Abietic acid, [w:] Robert Hooper(inne języki), Lexicon Medicum; or Medical Dictionary, London: Longman, Rees, Orme, Brown, and Green, 1831, s. 4 [dostęp 2024-11-07] (ang.).
- ↑ Abies, [w:] William Lewis(inne języki), The Edinburgh New Dispensatory, Philadelphia: Thomas Dobson, 1796, s. 81 [dostęp 2024-11-07] (ang.).
- ↑ Aylmer BourkeA.B. Lambert Aylmer BourkeA.B., Description of the Genus Pinus, Illustrated With Figures, Directions Relative to the Cultivation, and Remarks on the Uses of the Several Species, London: T. Bensley, 1803 [dostęp 2024-11-07] (ang.). Brak numerów stron w książce
|