Leon Jabłonowski
Leon Jabłonowski herbu Grzymała (ur. ok. 1796[1], zm. 1844) – dziedzic dóbr lubieńskich, odrzykońskich, Bratkówki, Krościenka Wyżnego, Czarnorzek, Krasnego, dowódca oddziału w powstaniu napoleońskim w 1809 r., szwagier komediopisarza Aleksandra Fredry. ŻyciorysPochodził z książęcego rodu. Jego babką była księżna Katarzyna Ossolińska (zm. 1796). Jego ojcem był Józef Jabłonowski herbu Grzymała, (zm. 1821), starosta korsuński i wiślicki, dziedzic połowy zamku kamienieckiego – teść Aleksandra Fredry – autora Zemsty. Wyprowadził się w 1796 r. z Odrzykonia do Krościenka Wyżnego. Jego braćmi byli;
W dworze u Leona Jabłonowskiego przebywali tacy literaci, jak, np. Wincenty Pol i Seweryn Goszczyński i brat Leona Ludwik Jabłonowski – pamiętnikarz, poeta. 10 czerwca 1823 r. we Lwowie[2] ożenił się z Cecylią Fredro (córką Jacka Fredry) – miał z nią córki, którymi były;
Przypisy
Bibliografia
|