|
Leszek Filipczyński
 Leszek Filipczyński (ur. 23 grudnia 1923 w Łodzi, zm. 30 czerwca 2004 w Warszawie) – polski inżynier, profesor Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN, specjalista akustyki i ultradźwięków. Twórca polskiej ultradźwiękowej diagnostyki medycznej. ŻyciorysStudiował fizykę na Uniwersytecie Łódzkim (1945), w latach 1945–1948 na Politechnice Gdańskiej studiował mechanikę i elektrykę, a w 1949 ukończył telekomunikację na Politechnice Warszawskiej. W latach 1948–1949 był pracownikiem naukowym Państwowego Instytutu Telekomunikacyjnego, a w latach 1950–1951 był kierownikiem i współorganizatorem Laboratorium Akustycznego w Głównym Instytucie Fizyki Technicznej w Warszawie, włączonego w 1952 do Zakładu Badania Drgań. W latach 1952–1957 był zastępcą profesora w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki PAN, a w latach 1969–1974 był jego Dyrektorem. W IPPT pracował w latach 1953–1993. Jednocześnie w latach 1952–1965 był kierownikiem Pracowni Biernych Zastosowań Ultradźwięków. W latach 1965–1969 był zastępcą dyrektora do spraw naukowych, a w latach 1969–1973 kierownikiem Zakładu Ultradźwięków. Profesor Filipczyński był konstruktorem pierwszego w Polsce defektoskopu ultradźwiękowego do badania materiałów ("radaru ultradźwiękowego"). Był również organizatorem pierwszej Międzynarodowej Konferencji Ultradźwięków w Medycynie i Biologii. Założyciel i wieloletni przewodniczący Komitetu Akustyki PAN. Światowy wkładW 1966 wyprodukowano pierwszy polski, a czwarty na świecie, ultrasonograf który został skonstruowany przez zespół pod kierownictwem prof. Leszka Filipczyńskiego w Zakładzie Badania Drgań Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN w Warszawie. Ultrasonograf testowano w Warszawie w szpitalu na Karowej. Filipczyński był prekursorem polskiej ultradźwiękowej diagnostyki medycznej. Ultradźwięki początkowo były stosowane w przemyśle do badań materiałów, ale profesor był zdania, że można je wykorzystać również w medycynie. Kariera naukowaJego kariera naukowa rozwijała się błyskawicznie. W 1955 roku został doktorem, w 1957 docentem, w 1962 profesorem nadzwyczajnym, a w 1969 profesorem zwyczajnym. Od 1969 był członkiem korespondentem PAN, od 1976 członkiem rzeczywistym. Był promotorem 14 doktorantów. Życie prywatneBył żonaty i miał dwójkę dzieci. Jego hobby była gra na fortepianie. Leszek Filipczyński spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 237-IV-9/10)[1]. Członkostwa
Publikacje (wybór)Jest autorem 12 monografii, 166 publikacji i 62 patentów. Napisał wiele prac z zakresu ultradźwiękowych metod badań materiałów i struktur biologicznych. Publikował również w fachowych czasopismach światowych. Wygłosił 79 referatów na międzynarodowych kongresach i konferencjach naukowych. Książki (współautor)
Odznaczenia i nagrody
i inne Przypisy
Bibliografia
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|
||||||||||||||||||||||||||||
