Lucjan Myrta

Lucjan Myrta

Data i miejsce urodzenia	11 lipca 1946 Żelisławice
Narodowość	Polak
Dziedzina sztuki	rzeźba
Ważne dzieła
Bursztynowy Skarbiec (954,7 kg)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Lucjan Myrta (ur. 11 lipca 1946 w Żelisławicach) – sopocki artysta, mistrz bursztynnik, tworzący swoje dzieła od 1968 roku.

Syn górnika. Absolwent technikum budownictwa wodnego^[1]. Tytuł mistrza rzemiosła artystycznego (z nr 1), nadany przez Ministra Kultury, otrzymał w 1979 r. Rok później zdobył tytuł mistrza w dziedzinie bursztynnictwa. W latach 1968–1985 prowadził własną działalność pod nazwą „Amberpol” w Bytomiu, a od 1985 własne przedsiębiorstwo w Sopocie.

Od 1970 był mężem Doroty (1946–2018). Ojciec Adrianny (ur. 1971) i Eweliny (1978–2003)^[1].

Autor Bursztynowego Skarbca, ważącej blisko tonę szkatuły, na wykonanie którego zużyto 7 ton bursztynu i poświęcono 12 lat pracy. Jest największym przedmiotem wykonanym z bursztynu w dziejach ludzkości (poświęcony został zmarłej córce Ewelinie). Autor tryptyku „Drzewo Życia” o powierzchni 8 m² i bursztynowej instalacji w formie stalaktytów z 80 brył o wadze od 1 kg do 4 kg i ok. 10 000 inkluzji, całość o powierzchni 20,4 m²^[2]. Twórca kilkuset dzieł sztuki z bursztynu: szkatuł, zegarów, rzeźb, dwóch kabinetów – „Sobieskiego” i „Gdańskiego”, kilkudziesięciu obrazów.

Członek Światowej Rady Bursztynu.

Posiadacz drugiej co do wielkości na świecie bryły bursztynu bałtyckiego (o wadze 5950 g), zbioru kilkunastu tysięcy inkluzji (w tym jaszczurki z kleszczem), największej na świecie kuli z bursztynu (o średnicy 11 cm), największego jajka wykonanego z jednej bryły (1120 g) oraz rzeźby przedstawiającej śpiącą postać kobiety (2549 g).

Prace Lucjana Myrty wystawiane były w:

• Paryżu, Tokio, Osace (1970–1971)
• Düsseldorfie (1986)
• na zamku w szwedzkim Kalmarze (1999)
• na zamku w Malborku
• stała ekspozycja w salach gdańskiego Ratusza, pt. „Polskie Klejnoty Morza” (2000–2006); wystawa stała się fundamentem powołania Muzeum Bursztynu w Gdańsku (2006)
• w Niemczech (2004) (pod patronatem Władysława Bartoszewskiego)
• w Malborku (2006)
• na Wawelu (2007)
• w Muzeum Narodowym w Bramie Zielonej w Gdańsku (2008) (pod patronatem Ministra Kultury)
• na Zamku Królewskim w Warszawie (2009) (patronat Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego)
• w Museum im Schafstall w Neuenstadt w Niemczech (2009–2010) (pod patronatem Ministra Kultury Niemiec)
• na Wawelu 2010 (pod patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego).
• w Europejskim Centrum Solidarności w Gdańsku (2016)

Obecnie prace Lucjana Myrty znajdują się w Muzeum Bursztynu w Gdańsku, muzeum w Japonii oraz w zbiorach prywatnych. Jest autorem i wydawcą dwóch albumów o bursztynie: dużego, bibliofilskiego (2004) oraz mniejszego, wydanego z okazji wystawy na Wawelu (2007), a także autorem 30–stronicowego rozdziału o bursztynie w Wielkiej Księdze Gdańska.

• Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (8 maja 2020)^[3]
• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (10 października 2013)^[3][4]
• Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (4 czerwca 2008)^[3][5]
• Medal „Gryf Pomorski”
• Medal 1000-lecia Gdańska
• Złota Odznaka Izby Bursztynu
• Złota Odznaka Stowarzyszenia Bursztynników

• Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji 35-lecia pracy twórczej i zaangażowanie w tworzenie Muzeum Bursztynu w Gdańsku (2004)^[6]

• Mariusz Drapikowski

• Myrta: bursztyn – Życie i dzieło Lucjana Myrty. Gdańsk: 2004. ISBN 83-916078-9-5. Brak numerów stron w książce
• Lucjan Myrta – bursztyn. Bydgoszcz: Oficyna Wydawnicza Excalibur, 2007. ISBN 83-916078-5-2. Brak numerów stron w książce
• Lucjan Myrta. Świat w Kolorze Bursztynu – film 2012.

• Strona o twórczości Lucjana Myrty. polishartworld.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-27)].