Urodził się 21 stycznia[1] lub 16 marca 1873[2]. Był jedynym synem Kazimierza Badeniego herbu Bończa (1846-1909, Namiestnik Galicji) i Marii z domu Skrzyńskiej herbu Zaremba (1850-1937)[3][4][1]. Wychowywał się w rodzinnym majątku w Busku[2]. Był zadeklarowanym katolikiem i pozostawał pod wpływem ks. Stefana Pawlickiego[2].
W rezerwie kawalerii C. K. Armii został mianowany kadetem z dniem 1 stycznia 1896[5], a następnie porucznikiem[6]. Był przydzielony do 11 pułku huzarów w Steinamanger do około 1904[7][8][9]. Po przeniesieniu do C. K. Obrony Krajowej został zweryfikowany w stopniu porucznika oddziałów konnych w grupie nieaktywnych z dniem 1 stycznia 1887[10]. Od około 1904 do około 1907 był przydzielony do pułku ułanów nr 1 we Lwowie[11]. W kolejnych latach do końca życia był porucznikiem kawalerii w stosunku ewidencji Obrony Krajowej[12][13][14].
Karierę dyplomatyczną rozpoczął jako aspirant konceptowy w C. K. Ministerstwie Spraw Zagranicznych w Wiedniu[4]. W 1898 został przydzielony jako attaché poselski bez uposażenia do ambasady Austro-Węgier w Madrycie[4][2]. W 1900 przeniesiony do ambasady w Londynie i jeszcze w tym samym roku skierowany do Paryża[4]. W 1903 został przydzielony do poselstwa w Kopenhadze i mianowany sekretarzem legacyjnym[4]. W 1904 przeniesiony do Konstantynopola[4]. W 1908 przydzielony do ambasady przy tronie papieskim w Watykanie[4]. Od 1910 do 1911 w charakterze sekretarza legacyjnego I kategorii z tytułem i rangą radcy legacyjnego II kategorii był przydzielony do poselstwa Austro-Węgier w Sztokholmie[16][3][4]. 21 listopada 1911 w rzymskokatolickim kościele św. Eugenii w Sztokholmie ożenił się ze Szwedką Alicją Ankarcrona (1889-1985), a ślubu udzielił im bp Albert Bitter[3][4][1]. Tuż po ślubie wraz z małżonką wyjechał Szwecji, kończąc pracę na dotychczasowym stanowisku[3]. Następnie w dotychczasowym charakterze był w poselstwie w Brukseli[17], a w 1913 formalnie w charakterze radcy legacyjnego[18]. Według stanu z 1914 był urlopowany[13].
Rok po przeniesieniu do Brukseli został dotknięty nieuleczalną chorobą psychiczną[2][19]. Zmarł 10[2] lub 11 listopada 1916 w Wiedniu[1]. Jego pogrzeb odbył się w tym mieście 13 listopada 1916[2]. Synem Ludwika i Alicji był Kazimierz Stanisław (1912-2010), który wstąpił do zakonu dominikanów i znany był jako ojciec Joachim Badeni (1912-2010)[4]. Alicja Badeni wyszła powtórnie za mąż za Karola Olbrachta.
.jpg)
