Ludwik Fryderyk Hildt
Ludwik Fryderyk Hildt (ur. 6 sierpnia 1847 w Warszawie, zm. 21 września 1919 tamże) – polski malarz i entomolog. ŻyciorysSyn Ludwika i Emilii z Grosserów, rodziny wywodzącej się z Niemiec. Uczęszczał do gimnazjum biologicznego, równocześnie uczył się w szkole rysunku i malarstwa Wojciecha Gersona w Warszawie. Po ukończeniu gimnazjum studiował w Akademii Rolniczej w Prószkowie, w październiku 1847 wyjechał do Monachium, gdzie studiował na Akademii Sztuk Pięknych. Następnie kontynuował naukę w Paryżu i Florencji, swoje prace wystawiał m.in. w Zachęcie. Oprócz malarstwa Ludwik Fryderyk Hildt zajmował się entomologią, był koleopterologiem, jednym z pionierów badań nad chrząszczami zamieszkującymi polskie ziemie. Jest autorem ośmiu publikacji poświęconych chrząszczom m.in. Krajowe owady wodne, Owady krajowe kózkowate, Żuki czyli gnojowce krajowe. Uczestniczył w wyprawach naukowych na Kaukaz, Krym i do Algierii. Prowadził badania na Wyżynie Podhalańskiej, Suwalszczyźnie i Lubelszczyźnie. Jego bogata kolekcja owadów znajdowała się w Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie i spłonęła podczas powstania warszawskiego. Nieliczne dublety przetrwały w zbiorach Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu i zostały włączone do tzw. Kolekcji Mączyńskiego[1]. Ludwik Fryderyk Hildt został pochowany na warszawskim cmentarzu ewangelicko-augsburskim (aleja 24, grób 6/7/8)[2]. Przypisy
Linki zewnętrzne
|