Ludwik Gędłek
Ludwik Gędłek (ur. 30 czerwca 1847 w Krakowie, zm. 15 lutego 1904 w Wiedniu[1]) – polski malarz. ŻyciorysStudiował 1861–1872 w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie u Władysława Łuszczkiewicza i dzięki uzyskanemu stypendium kontynuował studia w latach 1872–1877 w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu u Eduarda Peithnera von Lichtenfelsa i Carla Wurzingera[2]. Po ukończeniu studiów zamieszkał na stałe w Wiedniu, ale utrzymywał ożywione kontakty z krajem. Po raz pierwszy wystawiał obrazy w 1863 na wystawie krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, a następnie na wystawach Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie, w salonie Krywulta w Warszawie oraz w Dreźnie[3]. Specjalizował się w technice olejnej[4]. Mimo pobytu w Wiedniu tworzył obrazy o tematyce związanej z życiem wsi polskiej i dziejami Polski. Ulubionym motywem jego dzieł były konie. Znaczna część jego obrazów znalazła się w zbiorach austriackich, a także w prywatnych zbiorach polskich. Kilka obrazów znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie i Lwowskiej Galerii Sztuki, a także w Muzeum Polskim w Chicago[5]. PrzypisyBibliografia
Kontrola autorytatywna (osoba): |