Ludwika Rychlewska
Ludwika Rychlewska (ur. 14 kwietnia 1917 we Lwowie, zm. 2 września 2010) – polska filolog klasyczna, wykładowca Uniwersytetu Wrocławskiego. ŻyciorysUrodzona 14 kwietnia 1917 r. we Lwowie. W młodości działała w harcerstwie (IX Lwowska Drużyna im. Haliny Grabskiej). Ukończyła Państwowe Gimnazjum Żeńskie im. Królowej Jadwigi we Lwowie[1], następnie od 1936 r. studiowała filologię klasyczną na Uniwersytecie Jana Kazimierza. Pod okupacją sowiecką kontynuowała studia, a po ataku Niemiec na ZSRR uczyła się w ramach tajnego nauczania, ponadto udzielała także korepetycji z łaciny, również w ramach tajnego nauczania[2]. W czasie niemieckiej okupacji pracowała w instytucie Rudolfa Weigla jako karmiciel wszy[3]. W 1944 zdała egzaminy kończące studia w zakresie filologii klasycznej na lwowskim Uniwersytecie Iwana Franki[2]. Po wojnie przeniosła się do Wrocławia, gdzie dokończyła studia i 13 czerwca 1946 odebrała dyplom ukończenia studiów. Już od 1945 r. pracowała na UWr, początkowo przy urządzaniu pomieszczeń i porządkowaniu poniemieckiego księgozbioru. Pracę doktorską obroniła w 1951 r., habilitowała się na mocy uchwały z 1 lipca 1961 roku na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego na podstawie pracy pt. Turpilii comici fragmenta edidit commentario critico et exegetico instruxit quaestiones Turpilianas praemisit L. R.[4], a w 1972 r. została mianowana profesorem nadzwyczajnym, zaś 11 lat później uzyskała nominację profesorską[2]. W trakcie pracy na uczelni pełniła funkcję, m.in. prodziekana Wydziału Filologicznego, dyrektora Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej, kierownika Zakładu Filologii Łacińskiej i kierownika Katedry Filologii Klasycznej II[1]. Na emeryturę przeszła w 1987 r., jednocześnie nie przerwała pracy naukowej. Zajmowała się literaturą antyczną, w szczególności zachowanymi fragmentarycznie eposami, komediami i tragediami rzymskimi. W szczególności badała dorobek leksykografa Noniusza, badania te stały się podstawą jej pracy doktorskiej. Autorka licznych prac naukowych, książek, artykułów naukowych i współtwórca słowników kultury antycznej[2]. Zmarła 2 września 2010 r.[5] i została pochowana na cmentarzu św. Rodziny we Wrocławiu[6]. Odznaczenia
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|