Mała Złota Kazalnica

Mała Złota Kazalnica

Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Położenie na mapie Tatr Mała Złota Kazalnica
Położenie na mapie Karpat Mała Złota Kazalnica
49°12′12,0″N 20°12′57,2″E/49,203333 20,215889

Mała Złota Kazalnica (słow. Malá Ušatá kazateľnica^[1]) – wybitne spiętrzenie w północno-zachodniej grani Małego Kieżmarskiego Szczytu w słowackiej części Tatr Wysokich. Na południowym wschodzie graniczy z Pośrednią Złotą Kazalnicą. Mała Złota Kazalnica jest najniżej położoną z trzech Złotych Kazalnic – pozostałe to Pośrednia i Wielka Złota Kazalnica^[2].

Grań, w której znajduje się Mała Złota Kazalnica, oddziela od siebie Dolinę Zieloną Kieżmarską na północnym wschodzie i jej odgałęzienie, Dolinę Dziką, na południowym zachodzie^[3]. W stronę Doliny Zielonej Kieżmarskiej opada z tej formacji urwista, płytowa ściana północno-wschodnia, kończąca się w rejonie usypisk na lewo od podnóża Dzikich Spadów. Grań w regionie Małej Złotej Kazalnicy tworzy pierwszy od dołu poziomy odcinek^[2].

Na Małą Złotą Kazalnicę nie prowadzą żadne szlaki turystyczne. Najdogodniejsza droga dla taterników wiedzie na nią znad Zielonego Stawu Kieżmarskiego do Dzikich Spadów i dalej trawiastym stokiem od strony Doliny Dzikiej^[2].

Pierwsze wejścia:

• letnie – Alfréd Grósz, Tibold Kregczy i Lajos Rokfalusy, 26 lipca 1912 r.,
• zimowe – František Eichler, Karel Johanovský, František Kroupa i Jan Mazáček, 24 marca 1951 r.^[2]