|
Maciej Kuczyński
Maciej Kuczyński (ur. 15 kwietnia 1929 w Warszawie, zm. 5 sierpnia 2019[1]) – polski pisarz, inżynier architekt, speleolog, odkrywca. ŻyciorysSyn Stefana i Danuty z d. Kryńskiej. W czasie wojny jako nastolatek ochotniczo brał udział w powstaniu warszawskim (ps. „Rosomak”). Po wojnie znalazł się w Krakowie, gdzie ukończył liceum i Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej[1][2][3]. Współzałożyciel Klubu Wysokogórskiego oraz krakowskiego Klubu Grotołazów[4]. Prowadził wyprawy odkrywcze do jaskiń Europy i obu Ameryk. Przemierzał peruwiańskie i chilijskie Andy, dżungle Ameryki Łacińskiej i Afryki oraz Himalaje. Zszedł na dno San Augustín – najgłębszej jaskini obu Ameryk. Organizował wyprawy naukowe na Spitsbergen (był jednym z założycieli polskiej stacji polarnej). Był organizatorem i kierownikiem technicznym wypraw paleontologicznych Polskiej Akademii Nauk na pustynię Gobi oraz uczestnikiem wyprawy amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska na lodowce Himalajów, w góry Ruwenzori i na Alaskę. Jest współodkrywcą najstarszych na świecie, liczących ok. 1 mld lat, jaskiń kwarcytowych na wenezuelskim płaskowyżu Sarisarinama, w Sarisarinamie[5]. W późniejszych latach zajmował się badaniem kultur prekolumbijskich oraz tradycji i form szamanizmu w Meksyku i Ameryce Środkowej. Hipotezy dotyczące biologicznej i transcendentalnej wiedzy dawnych mieszkańców Meksyku oraz źródeł jej pochodzenia zawarł w książkach “Czciciele węża” (1990) i “Rok 838” (2016). Zajmował się też inskrypcjami na słynnym Dysku z Fajstos (Kreta, ok. 1600 p.n.e.), a ich własną interpretację opublikował w książce pt. „Dysk z Atlantydy” (1992)[5]. Był współzałożycielem Oddziału Polskiego The Explorers Club i jego wieloletnim prezesem[1][6]. Członek honorowy Polskiego Związku Alpinizmu[2][7]. Był aktywnym członkiem Kapituły Nagrody Kolosy w latach 1999–2016. Od 2017 roku był jej członkiem honorowym[2]. Pozostawał aktywnym twórczo do ostatnich tygodni życia. Zmarł w wieku 90 lat. Po uroczystościach pogrzebowych, które miały miejsce 14 sierpnia, w kościele pod wezwaniem św. Karola Boromeusza[5], został pochowany w grobie rodzinnym na Starych Powązkach (kw. 51-5-29 i 30)[8]. PublikacjeBył autorem ponad 30 książek o tematyce podróżniczej, powieści dla młodzieży, reportaży i esejów, wydanych w łącznym nakładzie 1,6 mln egzemplarzy, laureatem nagród literackich:
Przypisy
Linki zewnętrzne
|
||||||||||||||||||
