|
Maciej Szczęsny
Maciej Wawrzyniec Szczęsny (ur. 28 czerwca 1965 w Warszawie) – polski piłkarz występujący na pozycji bramkarza, reprezentant Polski w latach 1991–1996. Jedyny zawodnik w historii, który zdobył mistrzostwo Polski z czterema różnymi klubami: Legią Warszawa, Widzewem Łódź, Polonią Warszawa i Wisłą Kraków. Po zakończeniu kariery sportowej fotograf, trener, komentator telewizyjny i ekspert piłkarski. Ojciec Wojciecha Szczęsnego. Kariera klubowaW latach 1983–1987 zawodnik drugoligowej Gwardii Warszawa, następnie gracz Legii Warszawa. W jej barwach 8 sierpnia 1987 zadebiutował w I lidze w przegranym 0:2 meczu ze Śląskiem Wrocław[1]. Razem z Legią dwukrotnie został mistrzem Polski (1994, 1995) i trzykrotnie sięgnął po puchar kraju (1990, 1994, 1995). Ponadto regularnie występował w europejskich pucharach. W sezonie 1995/96 był podstawowym bramkarzem warszawskiego klubu w rozgrywkach Ligi Mistrzów – wystąpił m.in. w meczach z Blackburn Rovers i Panathinaikos AO, w których zachował czyste konto[2]. O miano pierwszego bramkarza Legii walczył przez wiele lat ze Zbigniewem Robakiewiczem[3]. W 1996 przeszedł do Widzewa Łódź, którego był podstawowym zawodnikiem w sezonie 1996/97. Występował wówczas w rozgrywkach Ligi Mistrzów. Ponadto z łódzkim klubem zdobył mistrzostwo Polski (1997). W latach 1998–2000 był graczem Polonii Warszawa, z którą został mistrzem kraju (2000) i wywalczył Superpuchar (2000). Następnie grał w Wiśle Kraków, zdobył z nią mistrzostwo Polski (2001) i Puchar Ligi (2001). Kariera reprezentacyjnaW reprezentacji Polski zadebiutował 13 marca 1991 w zremisowanym 1:1 meczu z Finlandią, w którym na początku drugiej połowy zmienił Kazimierza Sidorczuka. Łącznie w barwach narodowych rozegrał siedem spotkań: sześć towarzyskich i jedno w eliminacjach do mistrzostw Europy 1996. W reprezentacji grał, kiedy jej selekcjonerami byli Andrzej Strejlau (1991), Henryk Apostel (1994–1995), Władysław Stachurski (1996) i Antoni Piechniczek (1996).
Kariera trenerskaSzczęsny pracę szkoleniową zaczynał od trenowania bramkarzy w Wiśle Kraków. W 2004 krótko był dyrektorem sportowym Polonii Warszawa, a następnie został włączony do sztabu trenera Waldemara Fornalika w Amice Wronki. Pod koniec sezonu 2010/11 pracował jako trener bramkarzy w drugoligowym Zniczu Pruszków[4]. W czerwcu 2011 roku został trenerem bramkarzy ekstraklasowej Korony Kielce[5]. Kariera telewizyjnaPo zakończeniu kariery piłkarskiej został komentatorem i ekspertem Telewizji Polskiej, komentującym i analizującym rozgrywki w piłce nożnej. Został wyłącznym ekspertem nadawcy publicznego przy Ekstraklasie. Prowadził też emitowany w TVP Sport i na sport.tvp.pl stały felieton w magazynie Gol, w którym dokonywał podsumowań wybranych wydarzeń minionej kolejki najwyższej klasy rozgrywek w Polsce. Współpracował także z firmą Milenium Zakłady Bukmacherskie[6]. Życie prywatneW 1986 wziął ślub z Alicją, z którą rozwiódł się w 1990. Jest ojcem Jana (ur. w 1987) i Wojciecha Szczęsnego (ur. w 1990). Miał też córkę Natalię, która zmarła tragicznie 11 kwietnia 1987 w wieku niespełna dwóch lat[7]. W związku z pomówieniem o zgwałcenie kobiety w 2013 został aresztowany i poddany czynnościom procesowym[8][9], po czym śledztwo w tej sprawie zostało umorzone przez prokuraturę z uwagi na „brak danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa”[10]. W 2015 ożenił się z Dominiką Życińską (ur. w 1991)[11]. Jest bohaterem filmu dokumentalnego pt. Maciej Szczęsny – ja, bramkarz… z 2018 roku[12]. W październiku 2021 został zatrzymany podczas prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości[13]. Po nagłośnieniu tej sprawy został odsunięty od pracy dla TVP[14]. Formalnie został oskarżony o dokonanie przestępstwa z art. 178a p. 1 kodeksu karnego[15]. Sukcesy
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
