|
Mamadou Diouf
  Mamadou Diouf (ur. 23 czerwca 1963) – senegalsko-polski wokalista, dziennikarz, animator kultury i działacz społeczny. Od 2007 roku posiada polskie obywatelstwo[1]. Z wykształcenia lekarz weterynarii, z powołania muzyk i pisarz. Przewodniczący Polskiego Komitetu ds. Obchodów Międzynarodowego Roku Ludności Pochodzenia Afrykańskiego. Mieszkając w Polsce od 1983 roku pełni rolę popularyzatora kultury afrykańskiej, szczególnie tej nieznanej[2].  ŻyciorysDo Polski przyjechał na studia w 1983 roku[3]. Po rocznym kursie języka polskiego w Łodzi studiował w Warszawie w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, gdzie w 1990 ukończył Wydział Weterynaryjny. W 1995 uzyskał stopień doktora nauk weterynaryjnych na podstawie pracy Możliwości ograniczenia wzrostu pałeczek Salmonella i Staphylococcus aureus w mięsie ryb poddawanych soleniu i suszeniu (promotor: Jacek Szczawiński)[4]. Jest współtwórcą portalu Afryka.org – portalu działającego od 2007 na rzecz poprawy wizerunku Afryki. Jest także korespondentem portalu Kontynent Warszawa-Warszawa Wielu Kultur. Współzałożyciel (z dr. Pawłem Średzińskim) Fundacji Afryka Inaczej, która organizuje od 2009 dużą liczbę przedsięwzięć o charakterze kulturalnym czy społecznym. Wiele z nich gości już w Polsce cyklicznie i rozwija zasięg działań (m.in. Dzień Afryki). W latach 2012–2015 członek Społecznej Rady Kultury przy Prezydencie Miasta Warszawy[5]. Od lat propaguje afrykańskie kultury w polskich mediach: Jazz Radio (2002–2008), Radio PIN (2008–2013), od października 2014 Polskie Radio RDC; a także w Machinie. Od połowy lat 90' jako DJ prezentował w warszawskich klubach (Hybrydy, Tygmont, Klub Dziennikarza) muzykę tropikalną: od Indii przez świat arabski, Afrykę i Karaiby. Kariera muzycznaWszechstronny artysta, który wpisał swoją egzotykę do polskiej kultury na stałe, pod koniec lat 80’, biorąc udział w wielu inicjatywach, m.in. współtworzył takie kapele reggae jak Pol-Ska czy Open Daily. Później współpracował z multiinstrumentalistą Włodzimierzem Kiniorskim. W 1993 nagrał właśnie z Orkiestrą Kiniora (Włodzimierz Kiniorski, Radek Nowakowski) album African snow (MC 1993, CD 2000). Teksty autorstwa Mamadou i muzyka Kiniora powstały zimą 93’ w teatrze Witkacego w Zakopanem. W 2007 nagrali wspólnie kolejną płytę Fakira (jako Kinior & Mamadou, Box Music 2007). Druga połowa lat 90’ to przede wszystkim wieloletnia współpraca z Wojciechem Waglewskim i zespołem Voo Voo. W latach 1995–2001 Mamadou Diouf brał udział w nagraniach albumów Zapłacono (1994) i Rapatapa-to-ja (1995). kolejna kapela z którą Senegalczyk nagrywał i koncertował to Tam Tam Project i Tytus Wojnowicz. Ten zespół wydał dwie płyty: Tam Tam Project (2001) i Sunu music (2005). Kiedy jego rodak i gitarzysta Pako Sarr przyjechał z Francji do Warszawy w 2007, założyli najpierw zespół Diolof-Man, potem trio Sahel Blues razem z przyjacielem i saksofonistą Grzegorzem Rytką. W duecie z Pako Sarrem napisał muzykę do programu TVP Polonia „Boso przez świat” w 2007 roku. Śpiewa przede wszystkim w senegalskim języku wolof, czasem po polsku i francusku. Po drodze Mamadou współpracował z innymi zespołami jak Habakuk i zaśpiewał w duecie z Anną Marią Jopek na płytach: Ale jestem (1997) i Jasnosłyszenie (1999), a także z Karoliną Cichą w 2010 roku. Wraz z Becaye Aw oraz muzykami Kapeli ze Wsi Warszawa: Mają Kleszcz i Wojtkiem Krzakiem Diouf nagrał płytę Dla Anny, ul. Zachodzącego Słońca[6] do słów Bogdana Loebla – poety, autora kilkuset tekstów piosenek i bluesów między innymi dla zespołu Breakout i Tadeusza Nalepy. W 2014 wraz z saksofonistą Grzegorzem Rytką założył zespół Sama Yoon, z którym w 2016 wydał album Umbada[7]. Ponadto wraz z Fundacją Afryka Inaczej i przyjaciółmi odnowił polskie szlagiery (premiera albumu muzycznego pt. "Warszawa da się lubić" odbyła się 12 grudnia 2013). Wybrana dyskografia
Filmografia
Publikacje książkoweW marcu 2011 Diouf wydał swoją pierwszą książkę w języku polskim, Mała książka o rasizmie, nakładem wydawnictwa Czarna Owca. W 2010 Fundacja Afryka Inaczej wydała książkę, Afryka w Warszawie: dzieje diaspory Afrykańskiej nad Wisła, pod redakcja Pawła Średzińskiego i Mamadou Diouf'a. Książka otrzymała rok później nagrodę „Stołek” Redakcji „Gazety Stołecznej”[26]. W 2011 ukazał się „Afrykański spacerownik po Warszawie”, autorstwa Mamadou Dioufa, wydany przez Fundację „Afryka Inaczej”, przy wsparciu Miasta st. Warszawy. Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba): Identyfikatory zewnętrzne:
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
