Mazda Xedos 6
Mazda Xedos 6 – samochód osobowy segmentu D produkowany w latach 1992–1999[1]. Mazda Xedos była odpowiedzią japońskiego producenta na Acurę, czy Infiniti, czyli ekskluzywne marki Hondy i Nissana. Model ten został zbudowany na platformie CA i był sprzedawany pod dwiema różnymi nazwami: w Europie była to Mazda Xedos 6 natomiast w Japonii Eunos 500. W Amerykańskich salonach miał być sprzedawany jako Amati 300, jednak plany związane z tym rynkiem nigdy nie doszły do skutku. W związku z tym na drogach Ameryki Północnej można było zobaczyć jedynie starszego brata Xedos 6, większego i bardziej luksusowego Xedosa 9, sprzedawanego tam pod nazwą Mazda Millenia. Mazda Xedos 6 nigdy nie była oficjalnie sprzedawana na polskim rynku. W czasie produkcji model ten nie przechodził żadnych poważnych ewolucji. Ewentualne zmiany dotyczą mocy silnika, wyposażenia standardowego i elementów, które można uznać za kosmetyczne. Po 1994 auto przeszło największe przeobrażenie. Zostały zmienione między innymi kolory kierunkowskazów oraz kierownica. Pojawia się airbag pasażera i "immobilizer". WyposażenieXedos 6 występował w trzech wersjach wyposażenia:
Już z założenia modele Xedos miały być bogate i ekskluzywne w stosunku do pozostałych modeli Mazdy. Od początku produkcji, w standardzie nabywca otrzymywał system ABS czy chociażby poduszkę powietrzną kierowcy. Wyjątkiem pozostawał rynek niderlandzki gdzie można zaobserwować egzemplarze bez airbagu kierowcy. Z biegiem lat lista wyposażenia standardowego poszerzała się, aczkolwiek większość egzemplarzy nawet z wczesnych lat produkcji zawierała bardzo dobre jak na owe czasy wyposażenie, obejmujące m.in.:
W standardzie znalazły się też aluminiowe felgi Enkei; w modelu 1.6 były to obręcze 14-calowe, zaś w wersji 2.0 - 15-calowe. Mazda Xedos 6 nigdy nie miał opcji doposażenia o jakikolwiek system kontroli trakcji, czy też komputer pokładowy. Wersje silnikoweNabywcy na rynku europejskim mieli do wyboru dwie jednostki benzynowe: słabsza 1.6 dysponowała mocą od 107 do 115 PS. Mocniejszy silnik 2.0 zbudowany był w układzie V6 i legitymował się mocą od 140 do 144 PS. Obie jednostki można było połączyć z 5-biegową skrzynią manualną F25M-R[2]/G25M-R[3], bądź z automatem FA4A-EL[2]/GF4A-EL[3] o czterech przełożeniach. Ponadto we wczesnych latach produkcji na rynku japońskim, samochód ten był dostępny ze wzmocnioną wersją europejskiej V6-stki. Legitymowała się ona mocą 160 PS. Rok 1994 przyniósł obniżenie mocy wszystkich europejskich jednostek w celu spełnienia norm czystości emisji spalin Euro 2.
PrzypisyLinki zewnętrzne |