|
Michał Cieński
Michał Cieński herbu Pomian[a] (ur. 3 lutego 1882 w Stanisławowie, zm. 15 grudnia 1931) – podpułkownik kawalerii Wojska Polskiego. ŻyciorysUrodził się w rodzinie Zbigniewa i Celiny z Zawadzkich. Kształcił się w austriackich szkołach i uczelniach wojskowych. Służył w cesarskiej i królewskiej Armii od sierpnia 1902. W 1913 w stopniu porucznika w szeregach 4 pułku ułanów brał udział w zawodach hippicznych[1]. Brał udział w I wojnie światowej na stanowisku dowódcy szwadronu. Walczył na froncie galicyjskim oraz włoskim. Awansowany na rotmistrza 1 lutego 1918. U kresu wojny i po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego 1 listopada 1918. Pełnił funkcję dowódcy 1 pułku Strzelców Lwowskich od 6 listopada 1918 do 1 lipca 1919 podczas wojny polsko-ukraińskiej. W trakcie obrony Lwowa został członkiem miejskiego Komitetu Narodowej, a podczas walk był dowódcą III odcinka[2]. Po przemianowaniu macierzystej jednostki 8 kwietnia 1919 na 38 pułk piechoty Strzelców Lwowskich pełnił funkcję jej dowódcy od 22 lutego 1920 w stopniu majora. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Za swoje czyny wojenne otrzymał Order Virtuti Militari. 11 czerwca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu podpułkownika, w kawalerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego „Lwów”[3]. 30 lipca 1920 został mianowany dowódcą 5 Pułku Strzelców Granicznych. Został mianowany na stanowisko dowódcy 19 pułku ułanów w garnizonie Ostróg od 27 lutego 1921. Funkcję miał objąć w lipcu lub sierpniu[4] i piastować do września 1921. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 27. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku – kawalerii)[5]. Z dniem 10 czerwca 1922 został przeniesiony do rezerwy. Od września 1922 był inspektorem granicy wschodniej w województwie tarnopolskim. W 1923 był zastępcą dowódcy 13 pułku ułanów w Nowej Wilejce. 4 czerwca 1923 został przydzielony do Rezerwy Oficerów Sztabowych Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VI[6][7]. Z dniem 1 marca 1924, w związku z likwidacją Rezerwy Oficerów Sztabowych DOK VI, został przeniesiony do 8 pułku ułanów w Krakowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[8]. W kwietniu 1924 został przeniesiony do 22 pułku ułanów w Brodach na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[9][10]. W styczniu 1927 został przeniesiony do kadry oficerów kawalerii z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI[11]. Z dniem 30 września 1927 został przeniesiony w stan spoczynku. W 1928, jako emerytowany podpułkownik zamieszkiwał we Lwowie[12]. Zmarł 15 grudnia 1931. Został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa (kwatera XX, miejsce 1830)[13]. Nagrobek Michała Cieńskiego został wpisany przez Instytut Pamięci Narodowej do ewidencji grobów weteranów walk o Wolność i Niepodległość Polski[14]. Ordery i odznaczenia
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
|
||||||||||||||||||||||||||
.JPG)
.png){kind=small}
