Mieczysław Lisiewicz
Mieczysław Jan Lisiewicz (ur. 28 stycznia 1897 we Lwowie, zm. 2 września 1975 w Londynie) – podpułkownik dyplomowany obserwator Wojska Polskiego, literat. ŻyciorysUrodził się 28 stycznia 1897 we Lwowie[1][2], w rodzinie Zygmunta (adwokata) i Eugenii z domu Kubickiej. Był bratem Teodozji[3][4][5]. Po zakończeniu I wojny światowej, jako były oficer c. i k. armii został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony w stopniu porucznika[6]. U kresu wojny brał udział w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej[1]. Następnie brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej[1][7]. Został awansowany na stopień rotmistrza jazdy ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[8]. W 1923 był adiutantem sztabowym 2 pułku szwoleżerów[9]. Z dniem 1 listopada 1924 został przydzielony z Gabinetu Ministra Spraw Wojskowych do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu normalnego 1924–1926[10]. 11 października 1926, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do XIII Brygady Kawalerii. Następnie został przeniesiony do korpusu oficerów lotnictwa i zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[11][7]. W 1928 był oficerem 6 pułku lotniczym we Lwowie[12]. W kwietniu 1929 został przeniesiony do kadry oficerów lotnictwa z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Dowództwa 3 Grupy Lotniczej w Krakowie na stanowisko szefa sztabu[13]. W marcu 1932 wrócił 6 pułku lotniczego[14][15], na stanowisko dowódcy 61 eskadry liniowej. W marcu 1934 został zwolniony z zajmowanego stanowiska w 6 plot. i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI[16]. Z dniem 31 lipca 1934 został przeniesiony w stan spoczynku[17]. Był także poetą i dramatopisarzem[1][5]. Pisał wiersze o tematyce marynistycznej i lotniczej[7]. W 1938 opublikował powieść pt. Trop nad jeziorem. Opowieść naroczańska, opiewającą Narocz[18]. Przed 1939 pełnił funkcję sekretarza literackiego Teatrów Miejskich we Lwowie[5]. Podczas II wojny światowej przedostał się na Zachód. Był adiutantem sztabowym gen. Władysława Sikorskiego[19]. Później służył w Polskich Siłach Powietrznych w Wielkiej Brytanii w stopniu majora jako oficer obserwator (stopień RAF: S/Ldr)[2][7]. Posiadał numer służbowy RAF P-2035[20]. Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii[1][7]. Do końca życia pozostawał w stopniu podpułkownika[1]. Na emigracji kontynuował pisarstwo, w prozie odwoływał się do wspomnień z Kresów[4]. W Londynie należał do oddziału ZASP, Koła Lwowian[1]. Laureat Nagrody Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie w 1964 roku[21]. Zmarł 2 września 1975 w Londynie[1][2]. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu Kensington Cemetery[22]. Ordery i odznaczenia
Publikacje
Przypisy
Bibliografia
|