Milan Stibilj

Milan Stibilj (ur. 2 listopada 1929 w Lublanie^[1][2], zm. 26 lutego 2014^[3]) – słoweński kompozytor.

Studiował psychologię na Uniwersytecie Lublańskim (1952–1956)^[1], uczył się też kompozycji u Karola Pahora w lublańskiej akademii muzycznej (1956–1961)^[1][2]. Od 1963 do 1964 roku był uczniem Milko Kelemena w Zagrzebiu^[1][2]. W latach 1966–1967 uczęszczał na kursy muzyki elektronicznej na Uniwersytecie w Utrechcie^[1][2], następnie od 1967 do 1968 roku jako stypendysta Deutscher Akademischer Austauschdienst przebywał w Berlinie Zachodnim^[1]. Od 1973 do 1974 roku był wykładowcą kompozycji na Uniwersytecie w Montrealu^[1]. Pełnił funkcję sekretarza słoweńskiego oddziału Jeunesses Musicales (1971–1973) oraz konsultanta towarzystwa kulturalnego i słoweńskiego ministerstwa kultury (1976–1991)^[1]. Zainicjował festiwal Slovenski Glasbeni Dnevi, propagujący muzykę współczesną^[1].

W swojej twórczości podstawową rolę nadawał brzmieniu i jego strukturze, tworząc utwory o atonalnym brzmieniu, zróżnicowanej strukturze rytmicznej oraz misternie skonstruowanej, filigranowej fakturze^[1]. Jako podstawowy materiał dźwiękowy wykorzystywał skalę chromatyczną, stosował też serie dwunastotonowe i ćwierćtony^[1]. Posługiwał się precyzyjną, tradycyjną notacją muzyczną, wprowadzając niekiedy jednak także elementy aleatoryzmu^[1].

(na podstawie materiałów źródłowych^[1][2])