Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2003
Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2003 – 67. edycja mistrzostw świata organizowane przez IIHF, która odbyła się po raz szósty w Finlandii. Turniej Elity odbył się w dniach 26 kwietnia-11 maja, a miastami goszczącymi najlepsze drużyny świata były Helsinki, Tampere i Turku. Czas i miejsce rozgrywania pozostałych turniejów:
Elita
W mistrzostwach elity uczestniczyło najlepszych 16 drużyn na świecie. System rozgrywania meczów był inny niż w niższych dywizjach. Najpierw odbywały się dwie fazy grupowe, a potem systemem pucharowym 8 drużyn walczyło o mistrzostwo. Najgorsze drużyny w pierwszej fazie grupowej zagrały między sobą systemem każdy z każdym. Dwie ostatnie drużyny spadły do pierwszej dywizji. Mecze zostały rozegrane w Finlandii po raz szósty. Ostatni turniej mistrzowski odbył się tu w 1997 roku. Hale w których odbyły się zawody to: Zawody odbyły się w dniach 26 kwietnia - 11 maja 2003 roku. Pierwszy mecz odbył się w Tampere o 15:00 czasu środkowoeuropejskiego, w którym reprezentacja Stanów Zjednoczonych przegrała 2:5 z reprezentacją Danii. Mistrzem świata została reprezentacją Kanady, która po bramce Ansona Cartera w dogrywce pokonała reprezentacją Szwecji 3:2. Jednak w celu rozstrzygnięcia meczu sędziowie przez 5 minut przeglądali w powtórce wideo, czy Anson Carter prawidłowo zdobył bramkę[2]. Królem strzelców został Teemu Selänne, zdobywca 8 bramek. Najskuteczniejszym w punktacji kanadyjskiej okazał się Žigmund Pálffy, w której uzbierał łącznie 15 punktów (7 bramek i 8 asyst). W szóstce gwiazd znaleźli się: bramkarz Sean Burke, obrońcy: Jay Bouwmeester i Ľubomír Višňovský oraz napastnicy: Peter Forsberg, Mats Sundin oraz Dany Heatley. MVP turnieju został wybrany Mats Sundin.
Dyrektoriat turnieju wybrał trójkę najlepszych zawodników, po jednej na każdej pozycji:
Skład gwiazd wybrany przez dziennikarzy:
Pierwsza dywizjaW mistrzostwach pierwszej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzcy turniejów awansowali do mistrzostw świata Elity 2004, zaś najsłabsze drużyny spadły do II Dywizji. Turnieje I Dywizji zostały rozegrane w dniach 13-21 kwietnia i rozgrywane były w:
Druga dywizjaGrupa A
W mistrzostwach pierwszej dywizji uczestniczyło 12 zespołów, które zostały podzielone na dwie grupy po 6 zespołów. Rozegrały one mecze systemem każdy z każdym. Zwycięzcy turniejów awansowali do I Dywizji 2004, zaś najsłabsze drużyny spadły do III Dywizji. Turnieje II Dywizji zostały rozegrane w dniach 24 marca-12 kwietnia i rozgrywane były w: Trzecia dywizja
W tej części mistrzostw uczestniczyło 3 drużyn, które rozegrały mecze w jednej grupie systemem każdy z każdym. Najlepsze dwa zespoły awansowały do drugiej dywizji. Gospodarzem turnieju było miasto w Nowej Zelandii - Auckland.
Przypisy
Linki zewnętrzne
|