|
Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie Kobiet 2011
Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie Kobiet 2011 – 13. edycja mistrzostw świata w hokeju na lodzie kobiet, zorganizowana przez IIHF w dniach 16–25 kwietnia 2011 po raz pierwszy w Szwajcarii (w Winterthurze i Zurychu). Po raz pierwszy od dziesięciu lat w turnieju elity wystąpiło 8 zespołów, a nie jak dotychczas dziewięć. Złoty medal obroniły Amerykanki, pokonując Kanadyjki 3:2 po dogrywce. Brązowy medal zdobyły Finki, zwyciężając Rosjanki 3:2 po dogrywce. Zmagania niższych dywizji odbyły się:
Po raz pierwszy w mistrzostwach świata hokeistek wzięła udział reprezentacja Polski, która wystąpiła w turnieju V dywizji, rozgrywanym w Sofii. Elita
W tej części mistrzostw uczestniczy najlepsze 8 drużyn na świecie. System rozgrywania meczów jest inny niż w niższych dywizjach. Pierwsza runda grupowa odbywa się w dwóch grupach po cztery drużyny. Zwycięzca grupy awansuje do półfinałów. Zespoły z miejsc drugich i trzecich awansują do ćwierćfinałów, których zwycięzcy przechodzą do półfinałów. Drużyny które w fazie grupowej zajmą czwarte miejsce rozegrają między sobą mecze o utrzymanie. Drużyna, która dwukrotnie zwycięży pozostaje w elicie, natomiast przegrany spada do I dywizji. O zwycięstwie w turnieju zadecyduje finał w którym wystąpią zwycięzcy półfinałów[1]. Mecze zostaną rozegrane w Szwajcarii po raz pierwszy w historii. Zawody odbędą się w dniach 16 kwietnia - 25 kwietnia 2011 roku. Pierwsze spotkanie odbędzie się o godzinie 16:00. Będzie to mecz pomiędzy drużynami: Finlandii oraz Kazachstanu. Pierwszą bramkę turnieju zdobyła Finka Pia Lund. Najskuteczniejszą zawodniczką mistrzostw została Hilary Knight, która zdobyła 14 punktów[2]. Ponadto zdobyła najwięcej bramek i najczęściej asystowała[3][4]. MVP turnieju została bramkarka drużyny Słowacji Zuzana Tomchikova.
Pierwsza dywizjaDo mistrzostw drugiej dywizji przystąpiło 5 zespołów, które walczyły w jednej grupie systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju awansował do mistrzostw świata elity w 2012 roku, zaś najsłabsza drużyny spadnie do drugiej dywizji. Mecze rozegrane zostały w niemieckim mieście Ravensburg od 11 do 16 kwietnia 2011 roku. W tym turnieju miała uczestniczyć reprezentacja Japonii, jednak Japońska Federacja hokeja na lodzie wycofała się z mistrzostw w związku z katastrofalnym w skutkach tsunami, mające miejsce po trzęsieniu ziemi[5][6].
Druga dywizja
Do mistrzostw drugiej dywizji przystąpiło 5 zespołów, które walczyły w jednej grupie systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju awansował do mistrzostw świata pierwszej dywizji w 2012 roku, zaś najsłabsza drużyny spadła do piątej dywizji. Mecze rozegrane zostały w francuskim mieście Caen od 4 do 10 kwietnia 2011 roku. W mistrzostwach nie wystartowała drużyna Korei Północnej. Spowodowane jest to problemami finansowymi koreańskiego związku[7]
Trzecia dywizjaW mistrzostwach trzeciej dywizji uczestniczyło 6 zespołów, które walczyły w jednej grupie systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju awansował do mistrzostw świata drugiej dywizji w 2012 roku, zaś najsłabsza drużyny spadła do czwartej dywizji. Mecze rozegrane zostały w australijskim mieście Newcastle od 1 do 6 lutego 2011 roku.
Czwarta dywizja
Do mistrzostw czwartej dywizji przystąpiło 5 zespołów, które walczyły w jednej grupie systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju awansował do mistrzostw świata trzeciej dywizji w 2012 roku, zaś najsłabsza drużyny spadła do piątej dywizji. W mistrzostwach nie wystartowała drużyna Estonii, mimo że miała do tego prawo. Mecze rozegrane zostały w stolicy Islandii - Reykjavíku od 27 marca do 1 kwietnia 2011 roku.
Piąta dywizjaW mistrzostwach piątej dywizji uczestniczyło 5 zespołów, które walczyły w jednej grupie systemem każdy z każdym. Zwycięzca turnieju awansował do mistrzostw świata czwartej dywizji w 2012 r. Jako że jest to najniższy poziom mistrzostw, więc nikt nie spadł do niższej dywizji. W turnieju wystartowały Polki, inaugurując tym samym swoje starty w mistrzostwach świata. Pierwszy raz zagrały również Hiszpanki i Irlandki. Mecze rozegrane zostały w stolicy Bułgarii - Sofii, od 14 marca do 19 marca 2011. Meczem otwarcia było spotkanie Polski z Irlandią. Pierwszą - i jak się później okazało najszybszą - bramkę turnieju zdobyła Aleksandra Berecka, w 18 sekundzie pojedynku. Najwięcej punktów w całym turnieju zdobyła Magdalena Szynal (20 punktów)[8]. Uzyskała przy tym najlepszy bilans zdobytych bramek i asyst[9][10]. Dyrektoriat turnieju wybrał najlepsze zawodniczki na danych pozycjach: na bramce Bułgarka Kamelia Iwanowa w obronie Hiszpanka Vanessa Abrisqueta], wśród napastniczek Polka Karolina Późniewska[11].
Przypisy
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
