W rywalizacji udział wzięło 28 drużyn (po 14 kobiecych i męskich). W tej edycji zawodów zmieniono system rozgrywek z systemu kołowego na skomplikowane połączenie systemów pucharowych. Zespoły rywalizowały w trzech fazach potrójnym, podwójnym i pojedynczym sposobem pucharowym, rozgrywano również mecze o poszczególne miejsca. Taki tryb rozgrywania mistrzostw Europy obowiązywał do 1990, w 1991 powrócono do rywalizacji w Rond Robin.
Tytułów mistrzowskich z 1984 broniły zespoły Niemki i Szwajcarzy, w przypadku kobiet była to ta sama drużyna kierowana przez Almut Hege. Skipem męskiego zespołu szwajcarskiego był Jürg Tanner. Ekipy te nie zdołały powtórzyć osiągniętych rok wcześniej wyników, Niemki uplasowały się na 6. miejscu, zaś ich południowi sąsiedzi na 5.
14 drużyn rywalizowało potrójnym systemem pucharowym o 8 miejsc w fazie drugiej.
1. eliminacja – z 14 zespołów dwa kwalifikują się do fazy drugiej. Dwie najlepsze reprezentacje poprzednich mistrzostw – Niemki i Szwedki rozpoczęły grę od 2. rundy 1. eliminacji.
2. eliminacja – z 12 zespołów trzy kwalifikują się do fazy drugiej.
3. eliminacja – z 9 zespołów trzy kwalifikują się do fazy drugiej.
6 drużyn, które nie zdołały awansować do drugiej fazy rywalizacji, grało dalej o miejsca 9-14.
14 drużyn rywalizowało potrójnym systemem pucharowym o 8 miejsc w fazie drugiej.
1. eliminacja – z 14 zespołów dwa kwalifikują się do fazy drugiej. Dwie najlepsze reprezentacje poprzednich mistrzostw – Szwajcarzy i Szkoci rozpoczęli grę od 2. rundy 1. eliminacji.
2. eliminacja – z 12 zespołów trzy kwalifikują się do fazy drugiej.
3. eliminacja – z 9 zespołów trzy kwalifikują się do fazy drugiej.
6 drużyn, które nie zdołały awansować do drugiej fazy rywalizacji, grało dalej o miejsca 9-14.
